Sultan67

Öncelikle merhaba. Forumda aylarca zaman geçirdim. Sorularıma cevap aradım sorulara cevap verdim doğum hikayelerini hevesle okudum ve klasik soruyu kendime sordum “ Acaba bende burda doğum hikayemi yazabilecek miyim?”. Evet yazabilecekmişim ☺️ Çünkü riskli bir gebelik geçirdim 12.haftamdan itibaren. Tam 6 ay boyunca acaba bebeğim beni bırakacak mı korkusuyla yaşadım. Rahim ağzı kısalığı teşhisi konuldu ve süreç başladı. 26 mm’den 37+5’e kadar geldik. Zaman zaman 43 mm’e çıktı zaman zaman 20 mm’e indi. devam eden üniversite hayatımla bu süreci atlatmaya çalıştım. 35 haftama kadar okula gittim sınavlarım bitti ve ben bebeğimi beklemeye başladım. Erken doğum riskim yüksek olmasına rağmen doktorum asla erken doğuracaksın demedi. Ama doğurmayacaksında demedi. Hep her şey iyi dedi.. zaman ilerledi ben bu haftalara kadar geldim. Rutin kontrol için çarşamba günü saat 12’de doktora gittim nst’ye girdim ve sonucu gösterdim. Doktorum sen ağrılarını hissetmiyor musun? Dedi bende hayır dedim. Çünkü bu zamana kadar ne bi ağrı ne bir kasılma bi ağırlık hissetme durumu gibi şeyler hissetmemiştim. Karnım aşağıya inmemişti, nişanım gelmemişti suyumda gelmemişti. Doktor gel alttan muayene edelim seni dedi tamam dedim kontrol etti ve bana baktı. Senin 4 cm açıklığın var bebeğin başı kanalda sen bugün doğurursun dedi. Ben şok oldum hiç beklemiyordum çünkü hastaneden çıkıp avm’ye gidip son bir kaç bir şey alacaktım o kadar rahattım hiçbir sıkıntım yoktu. Hastaneye arabayı ben sürerek gittim merdivenleri 2 şer çıktım hiç hiç beklemiyordum. Doktorum yatışımı yapmam gerektiğini söyledi. Tamam dedim eşimle giriş işlemlerini halletik annemlere bilet aldım ablamı aradım evden hastane çantamı getirdi. Odaya girdim nst’de sancılar çıkıyor ama hissetmiyorum hiç. Saat 14.00’da doktor geldi ve suyumu patlattı bebek kakasını yapmış mı bi sıkıntı var mı diye ( su berraksa bebek kakasını yapmamış oluyor) iyi sen 6-7 gibi doğurursun dedi ve çıktı. Ben hala şoktayım ne doğurması diyorum ne alaka diyorum nasıl yani diye diye saat ilerledi. Suyum patladıktan sonra kasılmalarım başladı şiddetli değil sadace hissetmeye başladım adet sancısı gibi. Saat 17.00 gibi daha da şiddetlendi. Duşa girdim dakikalarca sıcak suyun altında kaldım belime sıcak suyu dakikalarca tuttum çıktım nst’ye bağlandım tekrar girdin sürekli duşa girdim çıktım. Hemşire 7 cm açıklığımın olduğunu söyledi. Ben tekrar girdim duşa kasılamları duşta karşıladım gittikçe şiddetlendi şiddetlendi ve bana kas gevşetici vurdular. Rahimin iyice yumuaşaması için ondan sonra benim kasılmalarım iyice arttı artık dakika da bire düşüyor sıcak suyun altına giriyorum derken 8 cm 9 cm ve 10 cm’de bebeğin saçlarını görüyorum siyah saçı var dedi ve bana ıkın dedi ve ben ıkınmaya başladım sonrasında Beni doğumhaneye aldılar o sırada annemlerde havalimanındaydı inmişlerdi. Beni içeri soktular doktorum geldi 3-4 ıkınmayla beraber bebeğim doğdu ve ondan sonrası müthiş bi rahatlama hissi. O anı yaşamak için tekrar doğururum çünkü mucizevi bir şey. Ama bebeğim ağlamadı hemen çocuk doktoru müdahale etti bi kaç kere ağladı benim dikişlerim atıldı( 3 tane dikişim var) bebeğimi götürdüler kapıda eşimi gördüm. Ailem yetişmiş her şey çok güzeldi.Bebeğimin iyi olduğunu söylediler ve yukarı çıktık. 1 saat geçti hala bebeğim gelmedi oksijen verdiklerini söylediler 2 saat sonra getirdiler benim mucizemi. Çok tatlıydı çok çok. Emzirmeye çalıştım ama gögüs ucum olmadığı için alamadı. Sütüm var bebek emmek istiyor ama gögüs ucum hep içeri kaçtı. Silikon gögüs ucu aldık biraz emzirdik. Sornasında uyurken inlemesini farkettim hemşireye söyledim doktoru aradı ve bebeğimi aldılar yanımdan. ben boş odaya baktım yanıma baktım karnıma baktım. Her yer boştu. Küveze alınması gerekildiğini solunum sıkıntısı çektiğini söylediler. Ertesi gün doktoruyla görüştük yanına gittik bebeğimizin. İyi durumda olduğunu makineye vs bağlı olmadığını sadace solunumda sıkıntı yaşadığını söylediler. Bu durumun bir çok bebekte görüldüğünü bazısı kendiliğinden atlattığını bazısınınsa destekle atlatabildiğini anlattılar. 6-7 gün küvezde kalması gerektiğini söylediler. Anne karnında son haftalarda enfeksiyon kapmış olabilir bu çok sık görülüyormuş son haftalarda anne hafif bi nezle grip geçirdiğinde bebek bu yönde etkilenebiliyormuş. Onu gördüğümde çok güzeldi uyuyordu süt sağdım ama o kadar az vardı ki sıkıntıdan kesildi. Onu orda bıraktım ve eve geçtim. Eşim sürekli bebeğimizi görmek istedi sağdığım 5-6 damla sütü ona getirdi gece yine gittik. Sağdığım sütten içmişti durumu gayet iyiydi. Gözleri açıktı bize öyle bi baktı ki onu ordaj alıp çıkartmak istedim. Acaba üşüyor mu acaba aç mı acaba korkuyor mu acaba beni tanıyacak mı burdan çıkınca acaba acaba acaba. Ben iyiyim der gibi bakıyordu hadi gidin rezil oldum burdaki arkadaşlarıma bakın bi tek siz varsınız der gibi ☺️ Çok zor canımı bıraktım orda çok zor. Ama o karnımda şu an 1 hafta sonra tam haftasında doğacak diye düşünüyorum. Doktoruyla tekrar konuştuk sıkıntılı bi durumun olmadığını söyledi. Neyse arkadaşlar öyle işte ben buraya doğum hikayemi yazdım. Normal doğum müthiş bir şey doğum yapmak dünyaya bir canlı getirmek harika bi olay. İster sezeryan olsun ister vajinal doğum olsun farketmez içinizden bi canlı çıkartmak harika. Ve o sizin oluyor artık eşinizle bambaşka bi hayata geçiyorsunuz. Bu arada gerçekten eşler bebek doğduktan sonra baba oluyor. Öyle bir baba oluyorlar ki öyle çabuk oluyorlar ki şaşıracaksınız :) solunum sıkıntısı 37 haftalık doğmasından kaynaklı değil erken doğum olarak nitelendirilmiyor bu haftalar. Korkmayın yani bu haftalarda doğum yapacaksanız. Benim küçüğüme dua edin lütfen 🙏 AYŞE’m hoşgeldin KIZIM❤️ 13.06.2018