Melike_4949 devlet hastanesiydi. Çok sevdiğim iki doktor var diye burayı tercih etmiştim. Ayrıca anne bebek dostu politikası vardı (çok anne dostuymuş 🙄) ve gerçekten temiz bir hastaneydi.

    2 tane normal doğum yaptım 2sinde çok zordu. İlkinde beni de zorla yatırdılar çatala kalkmak istiyorum dedim rahat değilim dedim izin vermedi ebe epidural al dedi sürekli istemedim eşim de yanımdaydı ebe siz ne mezunusunuz niye karşı çıkıyorsunuz cahillik bu falan dedi eşim kızdı ebeye doğum çok zordu kesim oldu kızımın omzu kırılmış falan akşam geldi ebe ağrım var kötüyüm dedim epidural alsan olmazdı sen eşini dinlemeseydin dedi döndü gitti annem başka ebe çağırdı şikayet ettim ebeyi doktoru sağlık bakanlığına ama bişi olmadı tabi. Lohusalık yaşadım bence doğumun zorluğundandı. 2. Kolay olur dediler ki 8 cm e kadar iyiydi ama o son 2 cm de ben yerlerde kıvrandım ölmek istiyorum dedim kaç dk yada saat sürdü bilmiyorum ama ben öldüm sanki kızım odaya girdi o bile umrumda değildi ölsem daha iyiydi o an. Doğum oldu gelip gidip karnıma bastırdılar kanı boşalttılar. Dünya dönüyordu ama ben yaşıyormuydum bilmiyorum ben de eve gittim bi süre çişini tutamadım bi kere büyük tuvaletimi tutamadım. Şimdi istemeyerek 3. Ye hamileyim napcam bilmiyorum

      Anonimkalalim bu yaşananlar özel hastanede mi yoksa devlet hastanesinde mi yaşandı? gerçekten adınıza üzüldüm Rabbim merhametli insanlarla karşılaştırsın hepimizi, hiç şikayette falan bulunmayı düşündünüz mü ?

        Elfve epidural bi seçenek olarak bile sunulmadı maalesef. Bir de tek başımaydım ben. Telefon bile yasaktı. Kafa dağıtacak hiçbir şey yoktu :/ sadece ebe ve ben. Ayrıca diğer odalardaki kadınların sesleri.
        Lohusalığı da ağır yaşıyorum. Zaten hastanede 3 gün kaldım, çıkardılar, bu sefer sarılık yüzünden her gün gidip gelmek zorunda kaldım. 13 gün oldu doğum yapalı, 11 günü hastanede geçti.
        Dediğiniz gibi çocuğu gözüm görmedi bi süre. Kendi acımdan her şeyi unutmuştum. Gerçekten ölmek istedim . Bebek de sanki benim değil de verilmiş gibiydi. Emzirmem için elime veriyorlardı, altını başkası değiştirdi, gazını başkası çıkardı. Ben sadece inek gibiydim. Sanki hala kabullenemedim gibi. Emin değilim. Hala sonda takılı gibi ağrım var, vajinamda ağrım var. Hiç geçmeyecek gibi geliyor. Ufacık şeyde gözüm doluyor.
        Bebeğime mama vermek zorunda kaldık ama mamayı ben yediremedim, biberonla değil kaşıkla verdiğimiz için. Kayınvalidem yedirdi sürekli. Geçen gün kayınbabam bebek kaynananı annesi sanacak, kokusunu tanıyor artık dedi, oturdum ağladım, bebeğimi besleyemiyorum diye. Herkes bir şey diyor, kimseye cevap veremiyorum, gözlerim dolu dolu bakıyorum etrafa sadece. Eşim endişeleniyor bu yüzden sürekli. Sarılığı atlatamadı, sürekli beslenmesi gerekiyor, annem mama veriyorum diye laf söylüyor, bebeği besleyemediğimi düşünüyor. Kayınvalidem gece gündüz bebeğe bakıyor, bundan mutlu olmam lazım belki ama ben bakamıyorum diye üzülüyorum sadece, oturup buna ağlıyorum. Kimse bebeğime bakmasın istiyorum ama kendim de bakamıyorum. Annem diye seviyor diye batıyor (asla kötü niyetle yapmıyor, asım kadar eminim ama batıyor işte). Eşim şu an kimseyle anlaşamıyor, herkese bağırıp çağırıyor (ben hariç).

          Minnakmmm123 devlet hastanesinde yaşandı ama kanıtım yok asla. Hoş kanıtım olsa da ceza almayacağını biliyorum. Bir de görürsem dayanamam, o yüzden korkuyorum. Bu nedenle şikayetçi olmadım.

          @Anonimkalalim Öncelikle çok geçmiş olsun insallah en kısa surede atlatirsiniz bebeğinizde sizde daha iyi olursunuz inşallah adınıza çok üzüldüm
          Hangi hastane olduğunu söylesenize bizde ona göre tedbir alsak rabbim kimseye yaşatmasın

          Bu arada sürekli rüyalarıma giriyor doğumhane. İkinciye hamile olduğumu, zorla normal doğurtmaya çalıştıklarını görüyorum. Boş doğum yaptığımı görüyorum. Bebeğim doğduğunda kolu bacağı yokmuş gibi görüyorum. Her gün kabus görüyorum. 5 dakika sızsam bile saçma sapan bir rüyayla sıçrayarak uyanıyorum, eşim de uyanıyor sıçradığım için. Oturup ağlıyorum, sonra bebeği emziriyorum.

          Anonimkalalim ah canım benim ağladım valla okurken sen nasıl dayandın 😔 Allah bildiği gibi yapsın hepsini en güzel gününü ne hale getirmişler.. Allah sağlıkla, analı babalı büyütmeyi nasip etsin upuzun ömrü olsun bebeğinizin bundan sonrası çok çok güzel olur inşallah 🩷

            Anonimkalalim çok geçmiş olsun umarım en kısa sürede atlatırsın ama o ebeyi ismen şikayet ederden başhekimlik ve cimere görev yerini değiştirebiliyorlar mesela doğumhanede çalışmıyor da başka birime gidiyor gibi. Sen zaten görmezsin

              Anonimkalalim kotu ebeye doktora denk gelmek berbat gercekten okurken resmen yasadim o anlari seninle benimde ilk dogumum zor olmustu ve seninki gibi basimda o sanciyla azarlayan bi kadin vardi o anlara gittim zor olmus ama kavuşmussun bebegine atlattin bunlari dusun rahatla

                Anonimkalalim devlet Hastanesi’nde mi dogurdun bende bundan önceki günün geçtiği için suni sancı ile doğuma alındım ve beebgin eşini hemşire içimde parçaladı doğumdan sonra kürtaja alındım çok zordu o yüzden bu doğumu özelde yapicam son 24 sizinkini okuyunca tekrar aklıma geldi nasıl agladigimi

                  koalamiyim dayanamadım zaten, ağladım sürekli. Amiin, hepimizin inşallah.

                  __mom1 eşim de dedi ama kanıtlayamayacağım, diğer ebeler de ona destek çıkar, bana mı çıkacaklar sonuçta. O yüzden değmeyecek yani. :/ ceza almayacağına çok çok eminim. Bence o yüzden doğumhaneye yanımızda birini ya da telefon falan almıyorlardı.

                  Aselikoo kavuştum ama yardımsız bakamadım :( o da çok üzdü beni.

                    Elif2796 benim de karnıma falan bastırdılar sürekli, içimde kalanları atmak için. Ebe ve doktor çok pıhtı oluşmuş dedi, ben hala anestezi etkisindeydim konuşurlarken.

                    Anonimkalalim şöyle bi durum var senin gibi bikaç kişi daha aynı kişiyi şikayet ettiyse ki mutlaka etmiştir bu kadar kötüyse idare önlem alır mutlaka

                      Anonimkalalim okurken kendim yaşamış gibi oldum çok üzüldüm inanın . Allah yardımcınız olsun. O ebeyi anestezi doktorunu da Allah bildiği gibi yapsın. Bende devlet Hastanesi’nde böyle muamele göreceğimi bildiğim için gitmiyorum. Olduğum devlet Hastanesindeki doktorlarda aynı. İşlerini düzgün yapmıyorlar kötü muamele yapıyorlar. Suriyeli kadınlar dan sıra gelmiyor zaten gitmek için oda ayrı bir mesele. İnşallah tez zamanda iyileşir atlatırsınız size dua edeceğim.

                        Anonimkalalim işte ben hep böyle hikayeler duydugum için ilk kızımda da spinal sezeryan oldum bunda da olacagım hem rezilliğini çekiyorsun hem de sonucta yine sezeryan olıyorush ama size çok kötü muamele yapılmış ben olsam mutlaka şikayet ederdim ebenin yaptıkları hazmedilir gibi değil büyük hakarete ugramıssınız hele de o özür dileme meselesi cocuk sakat meselesi falan cok haddini aşmış bence siz sonuca bakın bebeginizi sağlıkla aldıgınıza bakın ama ben mutlaja şikayet ederdim hem hastaneyi hem de ebeyi

                          __mom1 o günki ebelerin hepsi öyleydi sanki. Diğer odalardakiler de bağırıyorlardı sürekli. Söylemek lazım aslında.

                          Sumeyyenur1 doktorlarından genel olarak memnundum ben. Doğumhanedeki doktoru ilk defa gördüm o gün. Kötü bir günmüş benim için. Teşekkür ederim şimdiden.

                          Elif_p normal doğum çok istiyordum. Çok hazırlandım onun için ama ıkınmayı beceremedim sanırım. Keşke özelde normal deneseydim, en azından ebe böyle davranamazdı ya da epidural falan alıp daha rahat olurdum. Benim saçma inadım işte, normal olsun da normal olsun. Özür dilemeyi de geçtim de çocuğumla ilgili konuşması çok dokundu bana. O an cevap veremediğim için de üzüldüm.

                          Anonimkalalim herşey geçiyor. İlk doğumumun üzerinden 4 sene geçti ve doğumda hastanede annemle kaynanam birbirine girdi akşam eşimle annem tartıştı sabah eşim geldi babam ortalığı ayağa kaldırdı acı çeken ben tek suçsuzdum hiçbirşeyden haberim yoktu bi yorumum yoktu sabah eve gittim kaynanam ağzıma etti resmen bırakıp gitti görümcemle çok açtım ama ruh gibiydim kucağımda bebek ama ne alt değiştirmeyi biliyorum ne emzirmeyi uykum var açım ağladım hep herşey geçti şimdi herkes hiçbişi yokmuş gibi konuşuyor ama hiçbirine hakkımı helal etmiyorum. Yaşananlar değişik ama herşey geçiyor 2. Doğumum da zor oldu bi ağlama geliyordu ölme isteği yetişememe uyku şimdi 2. 2 yaşında o günler de geçti. Korunurken hamile kaldım şuan tek duam lohusalık yaşamamak

                            Anonimkalalim ah kuzum henüz dogurmadim zorunlu sezaryen ama sana kıyamam ben içini dökmüş rahatlamissin bu süreçte içini dök bol bol çok rahatsızlık duyduysan ebeyi cimer e şikayet edebilirsin açık açık sebepleriyle sıkıntı duyma, seni çok iyi anlıyorum hepsini herşeyi geçtim çocuğun özürlü doğacak yok ölürsen sorumlusu ben değilim gibi sözler sarf edemez cimer e bunları yaz için soğusun, ama artık dar gunun geçti bebeğin seninle bebek bu ağlar da hem ağlayarak büyürler ☺️ Allah bundan sonrasında güzel günler gostersin

                              Elfve ay çok zor ya. Bu şekilde lohusalık yaşamayacaksınız da ne olacak.
                              Benim de hep kaynanam baktı, hastanede hep o kaldı. Annem dışlanmış gibi hissetti. Ama bir yandan da o bebek benim kızıma acı çektiriyor, bebek umrumda değil, kızımı verin bana diye ağlamış, ameliyathanede olay çıkarmış, sürekli içeri girmeye çalışmış. O yüzden kimse güvenemedi anneme bebeğe bakması için. Hak da veriyorum. Şu anda da hala tam alışabilmiş değil. Uyurken sevip uyandırıyor, sürekli öpmeye çalışıyor, tutamıyor, canını yakıyor. İkisini tek bırakmaya korkuyorum ama alınıyor bir yandan da. Ne yapacağımı şaşırıyorum. (Şu an kaynanam, kayınbabam, annem, ben, eşim aynı evde yaşıyoruz, gurbette olduğumuz için onlar geldiler) Kayınbabam çok bilir gibi anneme laf sokuyor, uyarıyorum baba bir gün tersime geleceksin diye ama dikkat etmiyor. Evde 3 tane büyük olduğu için sözümüz dinlenmiyor. Ayakta gezdirerek uyutmaya alıştırmayın diyorum bebek sürekli kucakta ve ayakta gezdiriliyor. Uzmanlar şunu diyormuş diyorum onlar ne bilcek modundalar. Sinirlerim bozuluyor ama ağlamakla kalıyorum sadece. Bi de ağladığımda herkes susturmaya çalışıyor. Doyasıya ağlayamıyorum da. Bu günleri asla unutmayacağım. Bu yaşadıklarım hep aklımda olacak, o kadar eminim ki.