Elfve annem bebeği bırakın kızımla ilgilenin falan demiş, tamamen anneliğine veriyorum, onun gözünde haklı. Ben ameliyathanedeyken bebeği eşime imza karşılığı teslim etmişler, o da o imzayı başka bir şey sanmış, korkmuş, iyice yaygara koparmış. Kayınvalidemler torunu kucaklarına aldılar diye benden vazgeçtiler diye düşünmüş falan. İki aile içten içe birbirine kinlendi, arada kalan ben olcam. Ama annem gerçekten çok yoran bi insan. Yeni uyuttum, bak zor uyudu nolur dokunma diyorum, inadına yapar gibi gidip severek uyandırıyor. Sonra tekrar uyutmaya çalışıyorum. Şu an sadece memede uyuyor, yarım saat falan emiyor, sonra dalıyor. Annem uyandırmasa o ara ben de uyuyacağım ama uyandırınca mecbur bebekle ilgileniyorum. Eşim sürekli anneni uyar bak şöyle yapmasın modunda. İşte diyorum ki cam açtıysan ışığı kapat, sinekler çok geliyor, he tamam diyip dediğimi yapmıyor. Aynı konuda defalarca uyarmam gerekiyor. En sonunda sinirlenip kızıyorum, bu sefer kızdığım için pişman oluyorum. Sabahın köründe kalkıp ses yapmaya başlıyor, gece zaten uyuyamıyorum, lütfen sessiz ol diyorum dinlemiyor. Eşim de uykusuz kalıyor, iyice sinirleniyor. Eşim de haklı ama annemi de değiştiremiyorum. İki aileyi birden idare etmeye çalışıyorum bu halimle :(