Merhabalar 11 aylık oğlum var ve korunduğumuz halde bugün hamile olduğumu öğrendim.Beta hcg değerim 34650,00.İkinci bebeği istiyorduk ama şu an değil 4-5 yaşına geldiğinde kardeşi olsun istiyorduk.Eşim ve ben bu duruma hiç hazır değiliz.Sabahtan beri ağlıyorum.Onunda morali bozuk.Bi yandan kabullenmeye çalışıyorum.Birine zor yetiyorken diğerine nasıl bakacağım.Ailemden farklı şehirde yaşıyorum.Arkadaşım kürtaj olabileceğimi söylüyor.Dinen bu haram günah biliyorum ama kürtaj düşünüyorum.Oğlumu öğrendiğimde çok mutlu olmuştuk fakat bu sefer resmen isyan ediyorum.Daha oğlum bebek bize ihtiyacı var bu ihtiyacı kardeşiyle şu an nasıl paylaşırım? Çoğu insan bu şekilde büyütüyor ama çok yıpratıcı oluyor.Allah isteyene ve olmayana nasip etsin diyorum hep.Kürtaj olan bu konuyla ilgili fikri olan varsa paylaşabilir mi?

    Dünyaya gelen rıskıyla geliyor bu vebalin altına girmeyin derim Allah o gücü verir size yetersiniz inanki

      Dilarasil Rabbim evladınızı size bağışlasın ama rahminize düşmüş o can da sizin bebeğiniz ve gerçekten size tutunmak için çabalamış evet yalnızsınız süreç zor olacaktır ama kıymamalısınız onun vicdan azabıyla savaşabilecekmisiniz her çocuğunuza baktığınızda o can da aklınıza gelecektir

        Dilarasil Sana tek diyeceğim rızkı veren Allah ona o canı veren Allah ve burda çocuk sahibi olmak isteyen onca insan varken yapma kıyma ben 6 yıl evlat hasreti çektim ve şuan hamileyim Rabbim kaç tane verirse kabulum bide şunu düşün sen o bebeğin canına kiycan bir evladin daha var ondan çıkar yapma sakin

          Dilarasil kürtaj olacaksan bize neden anlatıyorsun kimseyi şahit etme günahına ayrıca evet çok yıpratıcı kızım 9 aylıkken hamile kaldım ve şuan kızım 25 aylık minik kızım da 8 aylık iyki gelmiş dünyaya yavrumherseyim ben rahat edicem diye onun atan kalbini durdurmaya hakkımın olmadığını düşünüyorum senin hatanın bedelini o sabiyemiı odeteceksin

            İnanın o bebeğin evdeki 11 aylık bebegnizden bir farkı yok.yine sizin ve esinizin birleşimi. Bence bakabilirsiniz ne böyle bir günaha girin ne de vebale çok üzülürsünüz :(

            Dilarasil tabi ki sizin kararınız, ileride pişmanlık hissedeceğiniz durumlar olursa cok büyük bir imtihan olur:
            Bir daha Çocugunuzun olmaması, var olan cocugunuzun sağlığı için kardeşine ihtiyacı olması vs.
            dedem annemin doğmasını istememiş ama karısı terk ettiğinde, hastalandıgında, ölüm döşeğinde hep annem en fazla yükü alan oldu.

            Ben şahsen böyle bir şeyden korkarım. Üstelik doğdugunda ilk cocugunuz iki yasına gelecek neredeyse. Maddi zorlaması hariç yönetilemeyecek bir durum yok. Eşinizin istememesi de sizi etkiliyordur. Aile büyüklerinizden destek ve fikir alın derim. Birbirinizi motive edin, belki de durumu kabul edip daha doğru kararlar alabilirsiniz.

              Dilarasil Bu büyük vebalin altına girecek olan sizsiniz kararınızı vermişsiniz zaten . Allahın verdiği canı almak affedilemez diye düşünüyorum ama size de saygı duyarım 🙏

                Bence yapmayın oda sizin evladınız ve çok günah

                Dilarasil şuan bu psikolojiyle saglikli dusunemiyorsunuz tabi 🥲 anliyorum sizi bebeginiz kucuk belki kendinizi bu duruma hazir hissetmiyorsunuz. Sizi kinamak yadirgamak haddim degil. Nasibi varmiş bebeginizin onunda evdeki candan bi farki yok oyle dusunun evet zorlu bi surec olacak ama belki sonra iyiki olmus diyeceksiniz oglunuza bi kardes yoldas 🌸rabbim kolayliginida verir elbet.. ilerde pismanlik duymanizi istemem umarim hakkinizda hayirli olan karari verirsiniz 🤲❤️

                  Dilarasil ne diyecegimi bilemiyorum nasıl düşünüyorsunuz böyle şeyler 😔 Bebek rizkiyla gelir Allah rizka kefildir. Diğer evladinizdan da Allah korusun bunun günahı çıkabilir ve sonra bir daha isteseniz de evlat sahibi olamayabilirsiniz ..

                    Dilarasil bebek bereketiyle gelir canım Allah verdiyse vardır bi bildiği dua et Allah onun nimetini verir yicek ekmeği carsa bu dünya da yer

                      Dilarasil Allah korusun ama onu aldırsaniz yarın öbür gün hayattaki evladınızı kaybetmeyeceğinizin garantisi var mı? Ya da şöyle sorayım şimdi bu evladıma yetemem vs diye düşünüyorsunuz ama ya karninizdaki çocuk şuan baktiginiz çocuğunuz olsaydı? Ya bilmiyorum belki yanlış bir bakış açısı ama ben bu şekilde düşünüyorum. Hem canı veren Allahken o cana kıymak bizim ne haddimize. Yapmayın lütfen o yavrucak da sizin evladınız artık düştü rahminize nasıl kıyılır ki masum bir cana. Yanlış bir şey soylediysem affedin nolur ama içim acıdı kürtajı duyunca.

                        Dilarasil karar sizin günahı sevabı sizin Bu karar eşinizle sizin sonuçta burada aldırma desek aldırmayacak mısınız? burası biraz hassas bir platform. Anne olmak isteyen kuvez yolu bekleyen hamileliginde sorun yasayan bu kadar kadin varken bu postu açmasaydiniz keske

                          Dilarasil Nasıl öyle bir şey düşünürsün oğlum 3 aylıkken kızıma hamile kalmıştım kızım şimdi 11 aylık tekrar hamileyim ama hiçbir şekilde aldırmayı düşünmedim Rabbım nasip ediyor ve yardım da ediyor. Nasıl öyle bir vebale yaşarsın oğluna her baktığında aldırdığın çocuk aklına gelir.

                            Bende oğlum 13 aylıkken hamile olduğumu öğrendim çok üzüldüm ağladım ama kürtaj düşünmedim çünkü Rabbimin verdiği canı alamam üstüme o vebalide alamam bende ailemden uzakta yaşıyorum ilk oğlumda çok zorlanmistim bir şekilde büyücekler insallah

                            • [silindi]

                            • Gönderi #20

                            Dilarasil karninizdaki canin sesi olsa ordan seslense kıymayı yine düşünebilecek miydiniz evet yıpratıcı oluyor ama bi kac sene tum zorlugu bitince cevrenizde ikinciyi getirmeye başlayanlara bakinca ben getirdim de buyuttum rahatim artik gözüyle bakabiliyorsunuz ilkiyle kardesten ote arkadas can yoldasi oluyorlar birbirlerine sesi disardan gorunmuyor diye bu kadar kolay dusunup kiymayin yazik otede sizden hesap soracak yasam hakkimi elimden aldin diye 😢 benim esimde ikinci kizimda acaba mi dedi ne yapcaz dedim kiyabilir misin farzet dogmus olani canindan edicez oyle bak verenin elbet vardir bi bildiği dedim üstelik ilkim prematüreydi ve bakimi zordu korunurken oldu ikinci ve daha ilkim altı aylik civarındaydi gelisimi hep ayindan yaşından geri geldi bir yasinda oturdu anca o derece yiprandik da yorulduk da ama büyüdüler okul cagina geldiler simdi ve iyiki diyoruz birbirlerine yoldaş oldular