38+4 'te spinal sezeryanla 9 martta gelen minik fındığım 🧿

Çok şükür kızlar buraya herkes gibi klişe bi sözle başlıyım benimde hikayemi yazmak nasip oldu hamileliğimi ilk 3 ayı çok zordu kusma acısından sonrasında çok şükür rahat bi hamilelik geçirdim 4.ayında bi kızımız olacağını öğrendik bizde kız olmasını çok istiyoduk eşimle allah aratmadı son aya kadar çok rahattım toplamda 10 kilo kadar aldım ama son ay beni çok zorladı ağırlamıştım artık ve son 20 gün çok kaşıntım vardı gebelik alerjisi dendi Her gece ağlaya ağlaya kalkıyodum bidaha uyumuyodum yani daha gelmeden beni uykusuz bırakmıştı fındığım :) çok uzatmıyim sizi sıkmıyım belimde fıtık vardı doktorumla beyin cerrahinin ortak kararı zorunlu sezeryan şeklinden yana oldu günümüzü aldık 9 mart olarak son gece kizimla karnimda vedalaştım beklenen gün geldi çattı sabah 9 buçukta hastaneye yatışım yapıldı 11 olduğunda ameliyat için hazırlamaya geldiler sondayı ameliyat sırasında takılmasını istedim kabul ettiler damar yolu vs açıp gittiler daha sonra beni almaya geldiler ben o sora çok ağladım ameliyata alındım spinal iğnesi yapılmak için doktor geldi gerçekten dedikleri kadar varmış damar yolu bile ondan daha çok acıdı hiç korkmayın acımıyor sonrasında bi uyusukluk bi karıncalanma geliyor hissizleşiyosunuz doktorum geldi korkma batikon sürüyorum dedi ben bas ağrım olmasın diye hep öndeki mavi onluge baktım dua okuyarak bitmesini bekledim 10 dk sonra kızımın cırtlak sesini duydum sizi cekistirdiklerini vs hissediyosunuz ama acı yok sıfır orası rahatlık midem bulandı benim o sıra çok normal dediler seruma bisey daha yaptılar igneydi ondan sonra bende biraz uyku gelir gibi oldu sakinlestiriciydi sanırım kizimi getirip gosterdiler optüm korkma kızım baban bekliyo seni dedim onu goturduler hemen dikislere baslandi dikişleri de hissettim ama yine acı yok 11 de girdim ameliyata 11.15 te kizim çıktı 11.45 gibi de ben çıktım odaya gelince kızımı getirdiler hemen memeyi tuttu maşallah sezeryan uyuşukluğu geçtikten sonra kaldırmak için geldiler ilk kalkış gerçekten çok zordu karşıya bak dediler yere bakma miden bulanır kalktım bi şekilde odada tur attırıp geri yatırdılar saat başı 15 dk yürü dediler yapmaya çalıştım ama gerçekten yürüdükçe açılıyosun gece baya zorluydu ama bebek hiç durmadı ben yürüyemedim dikişlerim çok acıdı sürekli emmek istedi kızım oturmak zorunda kaldım gazimi falanda cikaramadim ilk gün karnım davul gibi şişti ertesi sabah amca gaz çıkardım yani bugün sonrasında yine kalktım yürüdüm kızım sabah olunca anca uyudu ben rahatladim yurume açısından vs buyuk tuvalete çıkamamıştım onun icin lavman yaptilar oda halloldu şuan hala hastane odasindayiz bugün evimize taburcu olmayı bekliyoruz kızım uyurken yazdım bunları sizlere hep faydalı bilgiler öğrendim bu forumdan bu arada kızım 51 cm 3150 dedi sormak istediğin soru olursa cevaplayabilirim :)