Gün geldi çattı , Rabbim bana da nasip etti Anne olmayi , buraya hikayemi yazmayı..
Hayatım boyunca anne olmaktan yani kendimden başka birinin sorumluluğunu almaktan hep çok korktum çünkü rabbimin emaneti , kıymetli , ona layıkıyla bakmak lazımdı. Derken evlendim.. Eşimle 6 senedir tanışıyoruz onu tanidigim günden beri hep bana olmak istediğini söylerdi bana ve evleneli 7 ay olmuştu benim korkularım vardı ona nasıl bakicaz minicik bedene vs gibisinden. Ama bir yanımda hep anne olmanın ne kadar güzel ne kadar kutsal birşey olduğunun bilincindeydi. Artık eşimi dinlemeye karar verdim 😂 ve 7 ay sonra hamile oldugumu öğrendim. Hamileliğimin 24.haftasina kadar sorunsuz ilerledi herşey şükürler olsun. 24.haftada sekerimin yüksek olduğunu öğrendik şeker yüklemesi ile. Bu arada başından beri rutin olarak şeker olcumunu yaptırıyordim ve hep normaldi sonuçlar. Ta ki yüklemeye kadar. İyi ki diyorum yapılmış yükleme. 24-28 haftaları wrasi diyet yaptım sonra çok tatlı şeyler yemeden devam etm ye çalıştım. Hamileligimun başından beri hep normal doğum yapicam çatır çatır dogururum evelAllah diyordum fakat 36. Haftamda doğum korkum basladi. Kesi veya idrar kaçırma veya bagsur vs vs bunlar korkutmustu gozumu. Neyse bir iki hafta geçti dedim Ayşe başından beri korkmiyordun şimdi ne oldu. Diye diye kendimi motive ettim tekrar guclendim ve tamam dedim normal doğum yapicam eşime dedim. Neyse 38+5 olduk ne sancı ne Nisan ne açılma vs yok. 27 Ekim sabahı 38+6 sabah saat 7 de karın ağrısı ateş boğaz ağrısı vücut kırgınlığı ishalle uyandım. Öğlene kadar kalkamadım yataktan sıtma tuttu çok üşüyorum bir yandan ishal ve tüm kemiklerim dökülüyor ağrıdan. Neyse eşim artık yeter hadi doktora dedi kendi hastanem özel o gün pazardi günlerden. Doktorumu aramadim devlete acile gittim bademviklerin şişmiş diye klamoks ve parol verdi kendi doktorumu aradım ve kullanabilirsin dedi. Ayrıca ishal için de ishal ilacı verdi kendi doktorum neyse devlette aynı zamanda serumda taktılar ve kanımda enfeksiyon olduğunu söylediler. O gün ilacımı kullandim ve pazartesi olmasını bekledim yani 28 Ekim sabahı kendi doktoruma gittim beni dahiliyeye yönlendirdi. Daliliye acil yatış verdi yüksek ateş ishal ve kanda enfeksiyon normalde bile tehlikeliyken hamilelikte daha kötüydü. Ağlaya ağlaya hastaneye yattım akşamına doktorum geldi visitte. Vücudumun çok ağir bir enfeksiyona maruz kaldığını ve acilen bebeğin alınması gerektiğine karar verdi. Ben artık iki gündür o kadar yorulmuştum ki sıtma ateş ishal kusukta vardı. Doktoruma normal doğum yapicakbtakatim kalmadığını sezeryan yapmasını istedim. Epidural istedim fakat vücudumda ki enfeksiyon yüzünden epidurul yapılan yerdeki derinin hemen iltihap vs olabilecegini siyledi. Riske atamam genel anestezi yapmak zorundayım dedi. Ona da çok üzüldüm yavrumu ilk goremiycem diye fakat yeter ki o iyi olsundu yani. Neyse dokyorum 28 Ekim öğlenden ertesi güne kadar antibiyotik tedavisi uygulayacagini , eğer en ufak bir düşüş olursa hemen sezeryana alacağını soyledi. 14 bin enfeksiyon değerinden 29 Ekim sabahına kadar 10 bine düşmüş , doktorum geldi evet Ayşe hazirsan gelsin bir 29 Ekim bebeği öğlene ameliyata alicam dedi. Ben çok duygusal biriyim en ufak bi ambulansın siren sesine bile ağlayabilirim yani. Neyse ben zaten hasta okdugum ilk günden beri ağlıyorum , kızımın da benim enfeksiyonum yüzünden acil doğacak deyince hepten başladım aglamaya. Eşim 🙏❤️ Allah onu eksik etmesin. Başından sonuna kadar hep en büyük destekçim oydu hep öyle . Beni yine teselli etti bak kızımıza kavuşucaz diye. Neyse heyecan korku hepsi birleşti. Sezeryana aldılar beni hala ağlıyorum ameliyathane çok soğuk. Sonda takikierken kendimi çok kastigim için wgridi çünkü daha öncede ameliyat olmuştum böyle acimamisti. Neyse karnıma baticon sürdü buz gibi. Ayşe şimdi kolundan uyumannicin ilaç vericez dedi anestezi doktoru. Ve kendi doktorum onu çok seviyorum sağolsun hep beni motive edip yanımda olmayı tercih etti. Evet Ayşe tatlı uykular dedi ve ben uyumuşum o kadar derin bir uyku ki anestezi doktoru ayilmam için Ayşe hanım Ayşe hanım diye omuzlarimi durtuyordu. O kadar uzaktan alıyordum ki adamın sesini. Hiç uyanasim gelmiyordu. Hala anlamiyordum ne olduğunu.sonra boğazıma soktukları hortum dan dolayı çok felakate acı hissediyordum boğazımda. Ve bademciklerimi tahriş ettiğini hissediyordum. Ameliyathaneden çıkarken bagirdigimi hatırlıyorum karnım karnım boğazım diye. Çünkü müthiş bir aci vardı. Bu arada kızım. Bende ki enfeksiyon ona da bulaşmış ve eşim bir kerecik yuzunu goremeden yoğun bakıma almışlar. Ben tabii hala narkozun etkisinde. Eşim odamın kapisinda ben Ayşe'ye nasıl soyliycem yoğun bakıma gordigunu çocuğumuzun diye kendini yiyor. Neyse gekdi eşim Ayşe kızımız yoğun bakımda diyor anlatıyorda anlatıyor çırpınıyor adam. Ben narkozlu. Aşkım bişey olmiycak iyi o falan diyorum. Ben Ayşe ben bu kadar sakin karsiliyvam yani. Eşim de anlamış zaten kendimde olmadigimi. Neyse akşam oldu annemler kayinvalidemle r gelmişti beni gorneye. Eşim onkari eve bırakmaya gitti ben odada yalnız kaldım o zaman tın dedi. Ağlamaya başladım hüngür hüngür . Çocuğum nerde diye. Kendi doktoruma mesaj attım ne oluyor çocuğum nerede diye bu arada ameliyattan sonra o da bana herşey yolunda Ayşe kızına biraz enf geçmiş o yüzden aldık yoğun bakıma diye anlattı anllatyi ben Leyla tamam doktor bey bişey olmiycak vs dedim adama. Sonra dank ediyor. Neyse doktorum mesajima cevap verdi aysecim iyi kızın gündüz ne konuştuk seninle vs diye. Ertesi gün oldu 30 Ekim. Ben artık daha da kendime gelmişyim kızımın yokluğunun daha da farkına vardım 😣 ilk gün kızıma sütümü vermediler 😢 bizi birbirimizden korumak için 😣 çok üzülmüştüm. Yoğun baklima eşim girmiş bakmış kızıma. Beni de alicaklardi. Esim de geldi benimle ve cennetimi ilk defa gördüm 😢 kablolar içinde yatıyordu 😢 o an o kadar zordu ki ağlamaktan perişan oldum yavrumu gördüm ama ciğerim parçalandı sanki orada ona dokunamamak.. derken kızım 29 ekimden 2 kasima kadar yoğun bakımda antibiyotik tedavisi gördü ikinci gün doktorum kızıma dokunabilecegimi ve onu emzirebilecegimi söyledi. Ama önce duş almaliymisim çünkü bende günlerdir hastanedeydim 😢
Hemen apar topar duş aldim. Yoğun bakım ünitesine girdim ve yavrunla ilk defa ten teması mız okdu 😢 15 dk bir memeyi 15 dk bir memeyi şeklinde 3 saatte bir emzirmeme izin verdiler. Neyse 31 Ekim'de beni taburcu ettiler. Çok zordu kızımla artık aynı çatı altında olmiycaktim. Ben yine ağlamaya devam 😢 neyse Ayşe kendine gel dedim. Saçlarım uzundu , kendimde bı değişiklik yaparsam belki biraz daha iyi hissederim diye düşündüm hastaneden çıkar çıkmaz eşimle kuaföre gittik saçımı kestirdim kısa. Aynada kendime bakyigimda tamam Ayşe anne gibi görünüyorsun bak dedim saçlar gitti ilgilenmen gereken sadece kızın dedim. İşte kendimi teselli etmeye çalışıyordum. Bı arada 3 saatte bir cagirmalarina rağmen ben hep yarım saat bir saat daha erken gitmeue çalıştım kızıma. En büyük sanslarimdan biri de yoğun bakımda ki hemsirelerimixdi. Kızımın yanında her girdiğimde kızımı seviyor oluyorlardı yavrum sevgi görüyor diye seviniyordum. Neyse o gün o şekilde ameliyatlı halimle sabaha kadar yabruma süt vericem diye hastanenin bahçesinde arabada yattık en son sabaha karşı ebelerimden biri beni gördü koridorda Ayşe düşüp kalicaksin şu haline bak diye beni nst odasına götürdü yatırdı Allah razı olsun. Yasak normalde.
Neyse 1 Kasım sabahı doktorum kızımızın enf düştüğünü eğer yarına sifirlanirsa kızımı çıkaracağını söyledi dünyalar benim oldu. Ama benim bir gece daha karnimla arabada yatacak ne gücüm kalmıştı ne psikolojim hastaneden oda istiyorduk iki gündür ve yatış yapilmadigi sürece veremiycejlerini söylüyorlardı. Eşim dayanamadı ve yetkili kişiye ben eşimi durduramiyorum eğer oda vermezseniz yine arabada yatacak ve hastalanicak. Nolur parası neyse karşılamaya hazırım diye konuştu zar zor bi oda kiraladık hastanede. 289 TL ödedik. Neyse ki o gece rahat ettim. Ertesi gün 2 Kasım sabahı tahlillerimiz çıktı ve şükürler olsun 🙏 sigirlanmisti enfeksiyon. Her bebekte olan kadar sarılık bar dedi doktorum. Bunu anne sütüyle aşabilecegimi biliyordum. Eve gekdik yavruma mama veriyorlardı ilk gün emziremedihim için. Mama + meme olarak devam ettim. Kızım mememi emmek istemiyor gibi oldu hemen sağma makinası aldık sagdik verdik. Ama memeyi de verdim arada. Bugün kontrolümuz vardı ne sarılık kalmış ne enfeksiyon. Şükürler olsun anne kız yendik hepsini. Merak eden arkadaşlarım olmuş beni. Hepsinden Allah razı olsun iyi ki varlar. Allah'ım kimseui evladiyla sinamasin şu an bunu kızım kollarımda yatıyor ve şükürler olsun Allah'ıma eşim iyi ki eşim kızım iyi ki var Allah herkese hayırlı huzurlu ömür nasip etsin 🤲🏻 soruları alabilirim uzun oldu hakkınızı helal edin
Hayatım boyunca anne olmaktan yani kendimden başka birinin sorumluluğunu almaktan hep çok korktum çünkü rabbimin emaneti , kıymetli , ona layıkıyla bakmak lazımdı. Derken evlendim.. Eşimle 6 senedir tanışıyoruz onu tanidigim günden beri hep bana olmak istediğini söylerdi bana ve evleneli 7 ay olmuştu benim korkularım vardı ona nasıl bakicaz minicik bedene vs gibisinden. Ama bir yanımda hep anne olmanın ne kadar güzel ne kadar kutsal birşey olduğunun bilincindeydi. Artık eşimi dinlemeye karar verdim 😂 ve 7 ay sonra hamile oldugumu öğrendim. Hamileliğimin 24.haftasina kadar sorunsuz ilerledi herşey şükürler olsun. 24.haftada sekerimin yüksek olduğunu öğrendik şeker yüklemesi ile. Bu arada başından beri rutin olarak şeker olcumunu yaptırıyordim ve hep normaldi sonuçlar. Ta ki yüklemeye kadar. İyi ki diyorum yapılmış yükleme. 24-28 haftaları wrasi diyet yaptım sonra çok tatlı şeyler yemeden devam etm ye çalıştım. Hamileligimun başından beri hep normal doğum yapicam çatır çatır dogururum evelAllah diyordum fakat 36. Haftamda doğum korkum basladi. Kesi veya idrar kaçırma veya bagsur vs vs bunlar korkutmustu gozumu. Neyse bir iki hafta geçti dedim Ayşe başından beri korkmiyordun şimdi ne oldu. Diye diye kendimi motive ettim tekrar guclendim ve tamam dedim normal doğum yapicam eşime dedim. Neyse 38+5 olduk ne sancı ne Nisan ne açılma vs yok. 27 Ekim sabahı 38+6 sabah saat 7 de karın ağrısı ateş boğaz ağrısı vücut kırgınlığı ishalle uyandım. Öğlene kadar kalkamadım yataktan sıtma tuttu çok üşüyorum bir yandan ishal ve tüm kemiklerim dökülüyor ağrıdan. Neyse eşim artık yeter hadi doktora dedi kendi hastanem özel o gün pazardi günlerden. Doktorumu aramadim devlete acile gittim bademviklerin şişmiş diye klamoks ve parol verdi kendi doktorumu aradım ve kullanabilirsin dedi. Ayrıca ishal için de ishal ilacı verdi kendi doktorum neyse devlette aynı zamanda serumda taktılar ve kanımda enfeksiyon olduğunu söylediler. O gün ilacımı kullandim ve pazartesi olmasını bekledim yani 28 Ekim sabahı kendi doktoruma gittim beni dahiliyeye yönlendirdi. Daliliye acil yatış verdi yüksek ateş ishal ve kanda enfeksiyon normalde bile tehlikeliyken hamilelikte daha kötüydü. Ağlaya ağlaya hastaneye yattım akşamına doktorum geldi visitte. Vücudumun çok ağir bir enfeksiyona maruz kaldığını ve acilen bebeğin alınması gerektiğine karar verdi. Ben artık iki gündür o kadar yorulmuştum ki sıtma ateş ishal kusukta vardı. Doktoruma normal doğum yapicakbtakatim kalmadığını sezeryan yapmasını istedim. Epidural istedim fakat vücudumda ki enfeksiyon yüzünden epidurul yapılan yerdeki derinin hemen iltihap vs olabilecegini siyledi. Riske atamam genel anestezi yapmak zorundayım dedi. Ona da çok üzüldüm yavrumu ilk goremiycem diye fakat yeter ki o iyi olsundu yani. Neyse dokyorum 28 Ekim öğlenden ertesi güne kadar antibiyotik tedavisi uygulayacagini , eğer en ufak bir düşüş olursa hemen sezeryana alacağını soyledi. 14 bin enfeksiyon değerinden 29 Ekim sabahına kadar 10 bine düşmüş , doktorum geldi evet Ayşe hazirsan gelsin bir 29 Ekim bebeği öğlene ameliyata alicam dedi. Ben çok duygusal biriyim en ufak bi ambulansın siren sesine bile ağlayabilirim yani. Neyse ben zaten hasta okdugum ilk günden beri ağlıyorum , kızımın da benim enfeksiyonum yüzünden acil doğacak deyince hepten başladım aglamaya. Eşim 🙏❤️ Allah onu eksik etmesin. Başından sonuna kadar hep en büyük destekçim oydu hep öyle . Beni yine teselli etti bak kızımıza kavuşucaz diye. Neyse heyecan korku hepsi birleşti. Sezeryana aldılar beni hala ağlıyorum ameliyathane çok soğuk. Sonda takikierken kendimi çok kastigim için wgridi çünkü daha öncede ameliyat olmuştum böyle acimamisti. Neyse karnıma baticon sürdü buz gibi. Ayşe şimdi kolundan uyumannicin ilaç vericez dedi anestezi doktoru. Ve kendi doktorum onu çok seviyorum sağolsun hep beni motive edip yanımda olmayı tercih etti. Evet Ayşe tatlı uykular dedi ve ben uyumuşum o kadar derin bir uyku ki anestezi doktoru ayilmam için Ayşe hanım Ayşe hanım diye omuzlarimi durtuyordu. O kadar uzaktan alıyordum ki adamın sesini. Hiç uyanasim gelmiyordu. Hala anlamiyordum ne olduğunu.sonra boğazıma soktukları hortum dan dolayı çok felakate acı hissediyordum boğazımda. Ve bademciklerimi tahriş ettiğini hissediyordum. Ameliyathaneden çıkarken bagirdigimi hatırlıyorum karnım karnım boğazım diye. Çünkü müthiş bir aci vardı. Bu arada kızım. Bende ki enfeksiyon ona da bulaşmış ve eşim bir kerecik yuzunu goremeden yoğun bakıma almışlar. Ben tabii hala narkozun etkisinde. Eşim odamın kapisinda ben Ayşe'ye nasıl soyliycem yoğun bakıma gordigunu çocuğumuzun diye kendini yiyor. Neyse gekdi eşim Ayşe kızımız yoğun bakımda diyor anlatıyorda anlatıyor çırpınıyor adam. Ben narkozlu. Aşkım bişey olmiycak iyi o falan diyorum. Ben Ayşe ben bu kadar sakin karsiliyvam yani. Eşim de anlamış zaten kendimde olmadigimi. Neyse akşam oldu annemler kayinvalidemle r gelmişti beni gorneye. Eşim onkari eve bırakmaya gitti ben odada yalnız kaldım o zaman tın dedi. Ağlamaya başladım hüngür hüngür . Çocuğum nerde diye. Kendi doktoruma mesaj attım ne oluyor çocuğum nerede diye bu arada ameliyattan sonra o da bana herşey yolunda Ayşe kızına biraz enf geçmiş o yüzden aldık yoğun bakıma diye anlattı anllatyi ben Leyla tamam doktor bey bişey olmiycak vs dedim adama. Sonra dank ediyor. Neyse doktorum mesajima cevap verdi aysecim iyi kızın gündüz ne konuştuk seninle vs diye. Ertesi gün oldu 30 Ekim. Ben artık daha da kendime gelmişyim kızımın yokluğunun daha da farkına vardım 😣 ilk gün kızıma sütümü vermediler 😢 bizi birbirimizden korumak için 😣 çok üzülmüştüm. Yoğun baklima eşim girmiş bakmış kızıma. Beni de alicaklardi. Esim de geldi benimle ve cennetimi ilk defa gördüm 😢 kablolar içinde yatıyordu 😢 o an o kadar zordu ki ağlamaktan perişan oldum yavrumu gördüm ama ciğerim parçalandı sanki orada ona dokunamamak.. derken kızım 29 ekimden 2 kasima kadar yoğun bakımda antibiyotik tedavisi gördü ikinci gün doktorum kızıma dokunabilecegimi ve onu emzirebilecegimi söyledi. Ama önce duş almaliymisim çünkü bende günlerdir hastanedeydim 😢
Hemen apar topar duş aldim. Yoğun bakım ünitesine girdim ve yavrunla ilk defa ten teması mız okdu 😢 15 dk bir memeyi 15 dk bir memeyi şeklinde 3 saatte bir emzirmeme izin verdiler. Neyse 31 Ekim'de beni taburcu ettiler. Çok zordu kızımla artık aynı çatı altında olmiycaktim. Ben yine ağlamaya devam 😢 neyse Ayşe kendine gel dedim. Saçlarım uzundu , kendimde bı değişiklik yaparsam belki biraz daha iyi hissederim diye düşündüm hastaneden çıkar çıkmaz eşimle kuaföre gittik saçımı kestirdim kısa. Aynada kendime bakyigimda tamam Ayşe anne gibi görünüyorsun bak dedim saçlar gitti ilgilenmen gereken sadece kızın dedim. İşte kendimi teselli etmeye çalışıyordum. Bı arada 3 saatte bir cagirmalarina rağmen ben hep yarım saat bir saat daha erken gitmeue çalıştım kızıma. En büyük sanslarimdan biri de yoğun bakımda ki hemsirelerimixdi. Kızımın yanında her girdiğimde kızımı seviyor oluyorlardı yavrum sevgi görüyor diye seviniyordum. Neyse o gün o şekilde ameliyatlı halimle sabaha kadar yabruma süt vericem diye hastanenin bahçesinde arabada yattık en son sabaha karşı ebelerimden biri beni gördü koridorda Ayşe düşüp kalicaksin şu haline bak diye beni nst odasına götürdü yatırdı Allah razı olsun. Yasak normalde.
Neyse 1 Kasım sabahı doktorum kızımızın enf düştüğünü eğer yarına sifirlanirsa kızımı çıkaracağını söyledi dünyalar benim oldu. Ama benim bir gece daha karnimla arabada yatacak ne gücüm kalmıştı ne psikolojim hastaneden oda istiyorduk iki gündür ve yatış yapilmadigi sürece veremiycejlerini söylüyorlardı. Eşim dayanamadı ve yetkili kişiye ben eşimi durduramiyorum eğer oda vermezseniz yine arabada yatacak ve hastalanicak. Nolur parası neyse karşılamaya hazırım diye konuştu zar zor bi oda kiraladık hastanede. 289 TL ödedik. Neyse ki o gece rahat ettim. Ertesi gün 2 Kasım sabahı tahlillerimiz çıktı ve şükürler olsun 🙏 sigirlanmisti enfeksiyon. Her bebekte olan kadar sarılık bar dedi doktorum. Bunu anne sütüyle aşabilecegimi biliyordum. Eve gekdik yavruma mama veriyorlardı ilk gün emziremedihim için. Mama + meme olarak devam ettim. Kızım mememi emmek istemiyor gibi oldu hemen sağma makinası aldık sagdik verdik. Ama memeyi de verdim arada. Bugün kontrolümuz vardı ne sarılık kalmış ne enfeksiyon. Şükürler olsun anne kız yendik hepsini. Merak eden arkadaşlarım olmuş beni. Hepsinden Allah razı olsun iyi ki varlar. Allah'ım kimseui evladiyla sinamasin şu an bunu kızım kollarımda yatıyor ve şükürler olsun Allah'ıma eşim iyi ki eşim kızım iyi ki var Allah herkese hayırlı huzurlu ömür nasip etsin 🤲🏻 soruları alabilirim uzun oldu hakkınızı helal edin
