En başından beri hep takipteyim. Her doğum hikayesinden ayrı ayrı dersler çıkardım. Her doğum hikayesinden sonra acaba ben ne zaman yazicam diye sabırsızlıkla mutlu sonu bekledim. Şimdi gelelim benim hikayeme ..
Çok güzel bir hamilelik geçirdim, canım oğlum bana hiç zorluk çıkarmadı. ne bir mide bulantısı ne de baş dönmesi yaşadım. Hayatıma çok çok normal bir şekilde devam ettim. 37,hafta doğum iznine ayrıldım. Annem gelmişti. Ben 38 de doğururum diyordum . Bir yandan da ilk çocuk öyle kolay olmaz diyordum. Her neyse.. son 3 ay her gün squat, pilates ve nefes egzersizleri yaptım ve her akşam en az 6000 adım atiyordum. (Cook faydasını gördüm cook)
37,hafta bittiii, 38,hafta bitti tık yok. Sadece 38+3 de tiyatro da yalancı sancı geldi doguracam sandım çok komikti devamı gelmedi :) 39.haftaya geldik her gün annemle doğum hikayeleri okuyor bizimki ne zaman gelecek diye düşünüyorduk. Bu arada squat sayısını artırıp, yürüyüşleri tempolu yapmaya başladım. 39+2 de kontrolumüz vardı. Gittik . Odaya girer girmez, hocam bizimki gelmiyor ben çok bunaldım diye isyan ettim. Bebeğimin kilosu önden gidiyor bende normal doğum istiyordum. Böyle giderse normal doğum tehlikeye girecek , 4 kiloyu geçerse dedim. Ultrasonda baktık sol tarafta suyumun azaldığını gördük. Aynı zamanda kilosunu tam göstermiyor ama tahmini 3700 falan dedi. (Sürpriz sonlu) şimdi seni muayeneye gondercem dedi. Nasıl dualar ediyorum anlatamam Allah'ım nolur Çatı müsait olsun diye. Muayenem yapıldı, nst yapıldı ne sancı var ne açılma , sadece rahimde yumuşaklık varmış ve çatı normal doğum için uygunmuş. Ben bu gazla dedim ki 3700 de hata payı olsa 3500 ben normalle doğururum bunu. Doktor dedi gel yarın suniyle başlatalım. Bizimde canımıza minnet. Kabul ettik. 16 temmuz günü tüm hazırlıklari yapıp yola çıktık. Hastaneye vardık yatış yapıldı ilk muayenede 2 cm açıklığım olduğunu söylediler çok sevindim, nst de kendi sancılarım çıktı tamam dedim bu iş olacak. Suniyle desteklicez dediler saat 9 da verdiler suniyi yavaş yavaş. Saat 12 ye kadar koridorda yürüdüm sürekli hiç oturmadim. Muayeneye aldılar 4 cm dediler. Ben çöktüm çünkü ağrılar başlamıştı. Artık koridorda yürüyemiyirdum 5 dk da bir e düşmüştü. Odada karsilayayim sancıları dedim. Squat yapıp pilates topuna oturuyordum, eşim de belime masaj yapıyordu. Saat 4 e kadar böyle geçti. Muayene yapalım dediler, yatarak sanciyi karşılamak çok zor gerçekten , çatal da yatağı tirmaliyordum. Doktorum dedi ki 6 cm. Bunca saat bunca ağrı sadece 6 cm mi diye şok oldum. Saat 5 te lavman yapmaya geldiler. Çok kötü biseydi gerçekten. 40 dk tyvaletten çıkamadım ama saat 6 da 7 cm olmuştu hızlı ilerledi. Ağrılar dayanılmaz olmaya başladı. Epidural için çok mu geç dedim ebeye. Hiç bir zaman sezeyani düşünmedim. Her sancı da yavruma yaklaştığımı biliyordum. Hadi oğlum hadi oğlum diye karşıladım hep. Annemi babamı odadan çıkardım ışıkları kapattık. Klimayı kapattık, ben her sancida eğiliyordum, esimde belime masaj yapıyordu. Asla hakkını ödeyemem. Ne dediysem yaptı hep destek oldu. Annem benim canım yanıyor diye ağlamaktan helak oldu ve elinden hiç bişi gelmedi o yüzden odadan çıkmalarını istedim. Ebe geldi hizlandircaz dedi suniyi. Sıcak duş aldım o biraz iyi geldi. Stajyer geldi ağrıyı kabullen ve nefesine odaklan dedi. Yaklaşık 1 saat öyle güzel oldu ki benim için. Yavaştan ikinma hissi geliyordu. Geldikçe yatağa tutun ve ıkın dedi ebe. Hep ıkındım. Haydi gel çatala dedi. Tek dua ettiğim şey koridorda sancı yakalamasin çünkü elim ayağım titriyordu. Tam doğumhane kapısında bir sancı geldi. Çünkü artık 1 dakika da bir geliyordu. Öyle bir bağırdım ki. Annemle babam birbirine sarılmış ve ağlamış. Neyse sancı geçti çıktım çatala, ebe dedi ki tam açıklık. Öyle çok sevindim ki hadi diyorum doguralim. Yok dedi az daha yürütücem seni doktoru da çağırayım. Tekrar odaya götürdüler kıyafetleri aldık ve doktorumla birlikte doğumhane ye girdik ciktim çatala. Doktor anlatıyor önce şöyle yapıcaz sonra böyle yapıcaz ben bunu deyince böyle yapicaksin falan, tek düşündüğüm birazdan sancı gelck napicam. Bunların hepsini nasıl aklımda tutcam falan derken, esimde girecekti doğuma dedim. Tamam hazirlayalim babayı dediler, saat gece 10 da girdim doğumhane ye. Başladım ikinmaya. O kadar zordu ki. Sancilarin şiddeti artmıştı. 10 dk sonra eşim geldi öyle mutlu oldum ki sanırsıniz dogurdum. Destekledi koluyla beni, benimle birlikte ıkındı. Çok kıymetli ydi o anlar. Her erkeğin girmesi gerekiyir bence. Sancı gidince sohbet muhabbet gülüyoruz, sancı geliyor doktor diyor ki dikişsiz basaricaz sadece beni dinle. Zaman geçmiyir bı ara doktor dedi ki babası gel bak kafası gözüktü saçına dokun. Benim bir bagirisim var , gitme oraya görme boşver . Neyse süreci görmek istemiş gitti gördü geldi. Tekrar devam ikinmaya. Doktora diyorum ne kadar var , 3. Asamadayiz sabret. Bir yandan da diyorum ki kesin aşağısı boydan boya kesildi yoksa çıkmayacak. Hissettiğim sancıların ağrısı öyle hissettirmisti. Son ikinmadayiz beni iyi dinle hadi kızım dedi ve kurulmuş saat gibi doktorumun ilk içeri girince söylediği herşeyi uyguladım. Ve son ikinmada içimden bı ılıklık aktı, göbeğim dümdüz oldu. Bak kim geldi annesiiiiii diye bir bağırdı doktor işte o an mucizelere inandım. Yavrumu koydular kucağıma. Ben ağlıyorum eşim ağlıyor oğlumuz ağlıyor. İlk Şok u atlatinca yavrum sakinleşti ve babası kordonunu kesti. Aldılar kucağımdan derken herkes iddaaya giriyor bence 4 kilo bence 4 ün üstünde falan diye . Bende şaşkın şaşkın bakıyorum. Bir baktık ki 4170 gram 52 cm. Surpriz sonlu dediğim yer var ya, işte tam olarak ordayız. Ultrasonda 3700 demişti ya doktor. Meğerse kilosunu görmüş doktor ben cesaret edemem korkarım diye bana söylememiş. Nasıl guvendiyse artık bana :) kaç dikişim var dedim. Dikişin yok dedi. Gerçekten dediğini yaptı , dikişsiz epiduralsiz normal doğumla 4 kilonun üstünde bebek dogurttu bana iyiki var canım doktorum. Bebek hazırlandı dedim ki zafer yürüyüşü yapicam , herkes şok. Yuruyebilicek misin dediler. Ve hazırladılar beni . O doğumhane den yürüyerek yavrum kucağımda çıktığım videoyu hiç bir şeye değişmem. 13 günlük olduk yavrumla şimdi kucağımda. İlk odaya aldiklarinda hemen sütüm geldi çok şükür. Emdikce daha çok geliyor. Mama vermedik ve sarılık ta olmadı çok şükür. Toplamda 11 kilo almıştım. Doğumhane den çıkınca 7 si gitti. Şimdi geriye 2 kilo kaldı. Sanki hiç doğum yapmamış gibiyim. Cook uzun oldu hakkınızı helal edin, Allah'ım isteyen herkese nasip etsin. Sağlıkla kucağınıza alın inşallah sorularınız varsa seve seve cevaplarım :)

    Nefesimi tutup okudum resmen o kadar güzel anlatmışsın ki ❤ Rabbim yavrunu sana bagışlasın hayırlı evlat olmasını nasip etsin inşallah 😙 Darısı bize artık

      Cananmrtsrky maşallah ya ne güzel hikaye🥰rabbim hayırlı ömürler versin oğluşuna doktorunuz kimdi acaba hangi hastanede oldu. O zafer yürüyüşü benim de hayalim darısı başıma 😍

          @Cananmrtsrky gözünüz aydın maşallah ne güzel doğum olmuş. Squata hangi haftada başladınız acaba? 33+4 oldum yavaştan başlasam mı diye düşünüyorum zaten 29.cu haftadan beri 1 cm açılmam var ama bir yandan da korkuyorum erken doğuma sebep olur mu diye.

            Serrameri kendinizi çok yormadiginiz sürece bence sorun yok, ama gebeliginiz hakkında en doğru bilgiyi doktorunuzdan alırsınız, bana doktorum hep derdi ki, normal doğum düşünüyorsan kendini hazirlicaksin bu duruma diye.

              Cananmrtsrky yaa bende 38+1de hastaneye gidicem yani carsamba gunu cati muayenesi yapicak doktorum.benim normalde tahmini dogum bayrama denk geliyo doktor izne cikicakmis bende normal dogum istiyorum hayirlisiyla acaba doktoruma suniyle dogurmak istiyorum artik desem diye dusunuyodum ve bu biraz bana umut oldu.suni cok kotu diyolar hep sizce nasil yani ölüm gibi bisey mi nasil tarif edersiniz? Bu arada Allah bagislasin yaa 🤗

                  @Cananmrtsrky kendi doktorum izindeymiş başka doktora gidiyorum onada soramıyorum az daha beklemek zorundayım doktorum gelsin sorucam zaten. Teşekkür ederim ☺️

                    Serrameri hakkında hayırlısı olsun umarım her şey gönlünce olur canım benim 🥰

                      Rabiaibrahim0803 vallahi tarif edilmesi çok zor bişi, çünkü ne dış ağrısına benziyor ne baş ağrısına. Benim kendi sancılarım da olduğu için sanırım suni ile kendi sancim arasındaki farkı bilmiyorum. Ama şöyle söyliyim, şuan o ağrıya dair hicbisi yok zihnimde , kucağıma alır almaz silindi hepsi hafızamdan. ve bu herkeste aynı şiddette olucak diye bişi yok, yeter ki iyi düşünün ve isteyin. Pozitif olun. :) Hakkınızda hayırlısı olsun umarım sağ salim alırsınız kucağınıza