Herkese merhaba, burada olumlu olumsuz tüm hikayeleri okuyup kendi doğumum icin gün sayıyordum. Şimdi yazma sırası bende 🤭 azıcık uzun olabilir 😌
Dogumun 2 türlüsünden de korkan biri olarak nasıl doguracagim konusunu hamileligimin son aylarina kadar dusunmemeye calistim. Butun hamilelegimi hic dogurmayacakmisim gibi gecirdim 😁
Hamileligimin son aylarina dogru kendi kararimlar spinal sezeryan olmak istedim. Mevcutta var olan hemoroid problemim hamileligin son aylarina dogru dahada siddetlendi ve normal dogumdaki ıkınmalarla dogum sonrası cok daha kötü bir hal alacagini dusunmem bu kararı almama vesile oldu.
Yaklasik 1-2 haftadır hafif hafif regl ağrısı şeklinde arada giren ama düzeni olmayan sancılarım vardı. Doktorum sezeryan için gün vermiyordu 39.haftaya kadar bebeğin içerde kalmasının daha sağlıklı oldugunu, kendiliginden gelmek isterse o zaman acil sezeryana alacağını söylüyordu. 7 haziranda ki kontrolümde nst de sancı çıktı, doktorum 1 hafta sonra tekrar çağırdı. 14 hazirandaki kontrolümde de sancım cıktı, normal doğum istemediğim için çatı muaynesi yapmadı tetiklememesi adına.14 hazirandaki kontrolümden sonra kayınvalideme gittim o gece orda kalacaktık. Gece regl sancısı gibi sancılarım oldu uyuyamadım fakat ne nişan ne başka bir belirti yoktu. Sabah kalktık sancılarım yine aynıydı kahvaltı yaptık daha sonra eşim beni eve bıraktı. Bende doktoruma bir yazıyım dedim whatsapptan dun geceden beri regl agrisi gibi sancım oldugunu önemli bisey midir diye bilgi vermek istedigimi yazdim, o da gun içinde kontrole gel bir bakalım dedi, hazırlandım ve çıktım. Hastaneye vardım hemen kontrole aldı,çatı muaynesi yaptı ve açılmam olduğunu söyledi. Bugün bebeği alalım dedi ben şok 😱
- Bugün mü doğurcam dedim evet bugün eve geri yollarsam gece acil gelirsin dedi ve yatış verdi 😱 Korku,heyecan,stres hemen eşimi aradım işten eşyalarıda alıp gelmesi için, annemi aradım, arkadaşlarıma haber verdim. Herşey o kadar hızlı oldu ki eşim gelene kadar ben yatışımı yapmış odama geçmiş önlüğümü giymiş tekerlekli sandalyeye oturmuştum bile. Herkese eşimi bekleyelim, eşimi bekleyelim 10 dk sı var diyordum. Eşim ve kayınvalidemler geldiğinde tekerlekli sandalyede asansörün önündeydim 5 dk görüşebildik, ve beni götürdüler. Hala doğurduğuma inanamıyordum 1 saat içinde kendimi bir anda ameliyathanede buldum. İçeri girdim buz gibiydi ameliyat masama kadar birinin pesinde yurudum sonra oturdum. Anestezist geldi kambur durmamı söyledi beline bir igne yapicam bacaklarinda sicaklik hissediceksin dedi, sinek ısırığı seklinde bir acı hissettim canım yanmadı, sonra ayaklarımdan aşagi sicaklik hissettim, önümü kapattılar, sonda takmak icin bacaklarimı actilar hic biraey hissetmedim. Daha sonra doktorum geldi. Birazdan başlıyorum dedi ve başladı 😱 acı hissetmedim fakat bütün çekiştirmeleri hissettim, özellikle baskı çok hissettim. Bebeği cikarmak icin sanirim doktorum cekerken diger kadinda eliyle yada dirsegiyle cok guclu bir baski uyguladi o zaman nefesim kesiliyor gibi hissedip gogsumun arasinda baski hissettim ve ahh dedim basimda bana gidisati anlatan kiz suan bebegin cikiyor dedi ve 15 haziran saat 14.55 te 3.240 kg olarak pamuk oğluşum hayatımıza merhaba dedi. Onun çıkmasıyla karın bölgemde büyük bir hafifleme hissettim fakat gogus aramdaki baski hala devam ediyordu, neden oglum aglamadi diye sordum simdi aglayacak dedi ve öksürükle ağlama karısık bir ses geldi, temizlendikten sonra pamuğumu yanağıma getirdiler sonrasında babasına göstermeye götürdüler. Buraya kadar olan islemlerin hepsi 15 dk sürdü. Oğlum gittikten sonra ben bi 40 dk kadar daha kaldım dikişlerim vs sürdü fakat o 40 dk bitmek bilmedi sürekli ne kadar kaldı diye sorup durdum. Sonrasında odama götürdüler geldigimde esim ve kayinvalidem birde arkadasim odadaydi oglum yaklasik 3 saat gozetim altinda kaldi oksurdugu icin ve sonrasinda cok sukur saglikli bir sekilde yanimiza geldi. Annem istanbulda yasadigi icin aksam 7 hastaneye yetisebildi. Saat aksam 8 bucukta ilk yuruyus icin beni kaldirdilar kalkmadan once sondam cikartildi hic birsey hissetmedim,kalktigimda daha bacaklarimi cok az hissediyordum. Esimi karsima gecirip ilk dans gibi yurumemizi istediler 😁 bizde hastane odasinda dogum sonrasi ilk dansimizi goz goze yaptik 😍 sonrasinda hissetmeye basladikca kalkip kalkip kendim tek basima yurudum yurudukce acildim cok fazla agri ve acım olmadi 16 haziran saat 14.30 da da hastaneden evimize geldik 🥰 herkesin hayırlı ağrısız acısız travmasız dogumları olsun insallah. Evlat gerçekten bambaşka bir duyguymus Allah tadmak isteyen herkese nasip etsin ❤🤲🤲