Geçen sene mayısta spinal sezeryan oldum ben de. Inanın doğuma gidene kadar korkudan ruh gibi geziyordum en enn korktuğum şeydi ameliyathanede canlı canlı doğum yapmak. Girdim beni sedyeye oturttular kafamı öne doğru eğip belimden iğne vurdular normal kalçadan koldan vs yapılan iğnelerden fazla acıtmadı. Sonra dediler zor kısmı atlattın bundan sonrasını zaten hissetmeyeceksin. Öyle de oldu beni yatırıp önüme set çektiler serum vs takıldı ben doktor gelecek diye beklerken sedye hafiften sallanmaya başladı meğer oğlumu çıkarıyorlarmış çoktan kesmişler beni :) Asla hissetmedim o sarsıntıyı duyana kadar. Sonra o mükemmel an oğlumu gösterdiler öptüm kokladım ve bütün o korkum gitti ❤ Dedikleri gibi ne bel ne baş ağrısı kalmadı bende ilk 3 gün zorlandım sonra toparladım kendimi. Demem o ki sakın korkmayın benim kadar korkudan titreyerek ameliyata giren kimse olmadığını söylemişti hemşire düşünün gerçekten ruh gibi bembeyaz olmuştum korkudan. Ama asla korktuğum kadar yokmuş sadece o ameliyathane ürkütüyor insanı ister istemez. Şimdi ikinci oğluma hamileyim ve Allah nasip ederse martta onunla da spinalle kavuşacağız ❤