İçinde bir çok duyguyu taşıyan Doğum hikayemiz.. 🌸

10 yaşında ki oğlumun, 8 yaşında ki kızımın ve tam çocuk delisi olan eşimin yeni bir bebek istemeleri sonucu hamile kaldım :) bende istiyordum aslında içten içe ama bir türlü cesaret edemiyordum. 🤷‍♀️ Hamile olduğumu öğrendiğim de, ailece sevinçten havalara uçtuk. Doktor kontrollerine başlamıştım. 12. Haftaya geldiğimizde ikili test zamanı gelmişti. Güle oynaya gittiğimiz muayeneden stres ve endişe ile ayrılacağımızı nereden bilebilirdim ki. Ultrason değerlendirmesinde doktor bebeğin ensesinin biraz kalın olduğunu ve bunun down sendromu belirtisinden biri olduğunu söyledi. Yüzü endişeli idi. İkili test sonucuna göre değerlendirmek daha doğru olur dedi ve kan aldı benden. 1 hafta sonra gittiğimiz de testimin yüksek riskli çıktığını, 190/1 ihtimalle down sendromlu Bebeğim olabileceğini, en güvenilir testin ikili test olduğunu, bu yüzden riskin fazla olduğunu ve tanı için ambiyosentez cvs önerdiğini söyledi. ama girişimsel işlemler olduğu için, anne ve bebek için oluşabilecek risklerinden bahsetti. Nifty adlı kan testi de olabilirdi ama onunda maliyetli olduğunu tanı değil tarama testi olduğunu belirtti. Güvenilirliğinin ikili üçlü tarama testlerine göre daha yüksek olduğunu belirtti. Ve ekledi. Tüm bu testler sonucunda sadece sonucu bilmiş olacak ve istemezseniz kürtaj yapılacak dedi. Karar sizin 😔 o an ki şokla çıktık oradan. Yol boyunca konuşmadık eşimle. Eve geldik. Biraz zaman geçince, ben açtım konuyu. “Öyle ya da böyle, o bizim çocuğumuz. Abisinden ablasından hiç bir farkı yok. Onların başına bişey gelse nasıl ki vazgeçmeyeceğiz mücadele edeceğiz. Ben bu evladımdan da vazgeçmem. Ben o işlemleri yaptırıp risk almak da istemiyorum. O kan testine de gerek yok. Rabbimden gelen başım gözüm üstüne” dedim. Dinledi dinledi. Çok şükür ki Bende tam olarak böyle düşünüyorum dedi. İkimizin de gözleri dolu dolu oldu ama ağlayamadık 😢 sonra bu durumdan ailelerimiz dahil çevremizde kimseye bahsetmeme kararı aldık. Her kafadan bi ses çıkacaktı çünkü. Herkese ayrı ayrı anlatmak yorucu olacaktı. Kararımızı doktora bildirdik. Ve rutin kontrollere devam ettik. Kızımız olacağını öğrendik bu arada 😌 başlarda stres yaptım evet. Kolay değil. Konu evlat olunca insan üzülüyor. Ama sonra üzüntümün bebeğime haksızlık olacağını düşündüm. Madem doğuracaktım, her şey olması gerektiği gibi olacaktı.öyle ya da böyle. Hiç farketmezdi. Hazırlıklara son gaz devam ettim. Hediyelikler, süsler, çekim için aksesuarlar falan 😌 bu arada detaylı ultrasona girdim. Doktor down sendromuna dair bir bulgu göremediğini ama bunun net olmadığını ve tarama testinden dolayı riskin devam ettiğini söyledi. Öncekiler Sezeryan olduğu için yine Sezeryan olacaktım. O gün gelmişti. Sabahtan hastaneye gittik. Odayı süsledim. Hazırladım. Çocuklar heyecanlı, biz heyecanlı. Ameliyathaneye götürdüler beni. Eşim de indi aşağıya kadar. Ben ağlamaya başladım 😢 eşim Ameliyathanenin kapısında “rabbim bize, bizim için en hayırlısını gönderdi. Prensesimizi al gel hadi” dedi 😢 yaşlı gözlerle girdim ameliyathaneye. ilk defa spinal anestezi olacaktım. Belden altım uyuştu. Doktorum orada bekleyen çocuk doktoruna bilgi verdi. Testten, riskten bahsetti. Ve Doğum başladı. 5 dk sonra kızımın ağlama sesini duydum 😌 simsiyah saçlı, kara kuzum gelmişti. o ağladı ben ağladım. Çocuk doktoru muayene etti ve down sendromu değil annesi dedi. Yanıma getirdi. Ağlaması kesildi yanıma gelince. Öptüm, kokladım, hoşgeldin annem dedim. Sen her koşulda bizim prensesimizdin zaten. Karnımdayken üzüntümü stresimi anladıysan, hissettiysen özür dilerim dedim.. 😢 seni çok seviyoruz. İyiki geldin dedim... doktorum da duygulandı çok. Kızım ve ben odaya gitmek üzere çıktık ameliyathaneden. Eşim bekliyordu kapıda. Ağzı kımıldıyordu. Belli ki bizim için dua ediyordu canım 😢 Gülümsedi bizi görünce. Hiç sormadı bebek nasıl diye. Gayet sakin, tevekkül içinde karşıladı bizi. Odaya çıktık. Herkeste bi heyecan, mutluluk. 😌 abisi ablası kardeşimiz diye sevdiler. Ben bakıp bakıp ağladım, rabbime şükrettim 🌸 şimdi kızım 4 günlük oldu bile. Geçmez dediğim günler geçti çok şükür. Evlat çok başka bişey. Nasıl desem. Her bakışınızda içinizi titreten, sevgisi başka hiç bir şeyle kıyaslanmayacak kadar büyük, size emanet edilmiş bir can. Ve annelik. Yeri başka hiç bir şeyle doldurulamayacak kadar özel bir duygu... çok şükür yaşatana 🌸

ebrarmom08 inşallah darısı sizlere. Güzel dualarınıza amin diyorum 🤲😌🌸

Sengulkrgz amiiin.. sizde yavrunuzu sağlıkla kucaklayın inşallah 😌🌸

OguzKaganm amin inşallah. Çok teşekkürler 😌🌸