AslIhaan sonunda beni anlayan biri. Babalarımız bizlere bir şeyler bıraktı diye bizler tembel olmadık. Benm kadr hırslı bir öğrenci, iş hayatinda da hırslı bir kadın çok az bulunur. Yaş ilerledikçe hatta bu hırsını törpülemeye çalıştım. Yani nasılsa babam bana bırakmış diye rahatlayim tembellik yapmafim. Aksine yaşıtlarıma göre daha rahat bir yaşam sürebileceğimin güvencesiyle hayatın tadını aldım. Çocuğum da yaşıtlarına göre bir adım önde başlayacak elbette. İmkanım ölçüsünde her konuda destek olacağım ve ona da hayatla mücadele etmeyi, çabalamasi gerektiğini anlatacağım. Çocuğumu bir başına birakip e biz okuttuk, yetiştirdik hadi kendi kendije yap biz öyle yaptık diyip stres, endişe altına neden sokayım ki? İmkanım varken nede bunu yapayım? İstersem 4 tane de çocuk yaparım. Coxugun zararı mi var ama hepsine yetisemeyeceksem, psikolojik olarak da yorulacaksak neden 4 tane yapayım ki. Yoksa ben de isterim çok çocuk yapıp hepsini en iyi şekilde yetistirmeyi. Ha bu şekilde imkanı olan varsa da yapsın. İhtiyacımız var çünkü ahlaklı, zeki bireylere. Yapabilen yapsın