Canım benim hep olumlu pozitif düşün hiç sıkma kendini. Sonunda ulaşacağın minik bebeğini düşün. Ben oğlumda 40+5 te suni sancı aldım. Çünkü hiç bir belirti yoktu doktorum bekletmek istemedi. Doktorum normal doğum konusunda bi aksilik olmadığı müddetçe ısrarcıydı. Sabah yatışım yapıldı ilk doğum olduğu için uzun sürücek bunu bil diye tembihledi beni doktorum. Suni serum şeklinde azar azar verildi. Hemen hissetmedim sancı. Adet sancısı gibi hafif hafif vuruyodu. Saat 15 yada 16:00 gibi suyum geldi . Ve sancılarım ciddileşti. Açılmam çok yavaş ilerliyodu. Sancım artmaya başlamıştı ama allah dayanma gücü veriyo inan bana. Hiç korkma sancıdan. Kendini bebeğine odakla ona ulaşıcağın için o acıyı çekiyosun öyle düşün. Ve o bebekte orada bi uğraş içinde aslında düşününce. Onun içinde zor bi süreç belkide. Neyse benim sancılarım arttı ve acılı olmaya başladı ben açılmam uygunsa epidural istedim doktorum tamam dedi maalesef acemi bi anestezi uzmanı iki kere denedi yapamadı üçüncü ve son deneme için başka bi anestezi uzmanı geldi ve o yapabildi. Ama ikiz doz şeklindeymiş epidural. İlk doz bekledim hiç etki etmedi sancılarım hala çok vardı ve acılıydı. Ama açılmamı birden çok hızlandırdı. Kimisinin yavaşlatıyomuş benim öyle olmadı . Ama sancım devam ettiği için ikinci dozu verdiler kataterden. O zaman sancılarım dindi sadece kasılmalarımı hissettim. Ve açılmam çok hızlandı birden 9 cm oldu doğumhaneye geçtik. 23:50 de oğlumu üç dört ıkınma ve ebelerin karnıma desteğiyle kucağıma aldım. Müthiş bir his. İnanki acılarımı unuttum. Herşeyi unuttum o an. Şimdi ikinci gebeliğim doğuma bir ay kadar var yine aynı acıları yaşıcam belki ama o kucağıma aldığım andaki yaşadığım hazzı yaşamak için çok heyecanlıyım. Uzun oldu biraz kusura bakma.