Merhaba herkese. Bu yazıyı, benim gibi zor bir süreçten geçenlere umut olması ve ihtiyaç duyanlara bir şeyler duyması için paylaşıyorum. Tek yumurta ikizlerine hamileyim ve 20. haftaya kadar Ordu’da bir özel hastanede kontrollerime gidiyordum. Her zamanki gibi bir kontrol için gittiğimde, doktorum “ikizden ikize transfüzyon sendromu” olabileceğini söyledi ve beni perinatoloji bölümüne sevk etti.
Perinatolojiye gittiğimde, her şeyin sınırda olduğunu, yüksek ihtimalle bu sendromun gelişebileceğini ve durumu kesinleştirmek için bir hafta sonra tekrar gelmem gerektiğini söylediler. Bu haber beni çok üzdü ve hemen araştırmaya başladım. Zaten tek yumurta ikizlerinde bu tür sorunların sıkça yaşandığını öğrendim. Moralimi yüksek tutmaya çalıştım, ancak içten içe çok endişeliydim. Bir hafta sonra tekrar kontrole gittiğimizde, “kan çalma” olayının başladığını, bu durumda küçük bebeğin kalbinin en fazla iki-üç hafta içinde duracağını ve bu durumun büyük bebeği de etkileyeceğini, iki bebeği birden kaybedebileceğimizi söylediler.
Ne yapabileceğimizi sorduğumuzda, aradaki bağı lazerle kesmeleri gerektiğini ve bu ameliyatın Ankara Tıp Fakültesi veya İstanbul Çapa’da yapılabileceğini söylediler. Farklı doktorlara görünmek istedik, bu yüzden Samsun’da birkaç doktora danıştık. Hepsi aynı teşhisi koydu. 22 haftalık olmuştuk ve moralimiz iyice bozulmuştu. Ameliyatı araştırdıkça kafamız daha da karıştı, çünkü okuduğumuz ve izlediğimiz her şey moralimizi daha da düşürüyordu. Sonunda Ankara Tıp Fakültesi’ne gitmeye karar verdik.
Doç. Dr. Gülşah Aynaoğlu bize transfüzyon olduğunu ve ameliyat olmam gerektiğini, aksi takdirde küçük bebeğin öleceğini söyledi. Ancak ameliyatın doğumu tetikleyebileceğini ve yüzde 80 başarısız olma ihtimali olduğunu da ekledi. Bu durumda ameliyat sırasında ya da kısa süre sonra doğum başlayabilir, ya da her şey normal devam edebilirdi. Düşünmemiz için bize zaman verdi.
İki seçenek vardı:
• Ameliyat olmazsam, iki bebeğimi de kaybedecektim.
• Ameliyat olursam, %20 de olsa iki bebeğime kavuşma ihtimalim vardı.
Allah’a sığınıp doktorların söylediklerini yapmaya karar verdik. Doktorla görüşüp ameliyata karar verdiğimizi söyledik. Ancak bizi tekrar muayeneye aldılar ve doktorlar arasında tartıştılar. Sonunda ameliyat yapmamaya ve beni her hafta kontrol etmeye karar verdiler. Ufak da olsa bir umut ışığı vardı ve bu riski almanın daha iyi olacağını söylediler. Hem üzgün hem de biraz umutlu bir şekilde oradan ayrıldık.
Bir hafta sonra kontrole gittiğimizde 24 haftalık olmuştuk ve doktorlar değerlerin aynı olduğunu, durumun ilerlemediğini söylediler. 25. haftada tekrar gittik ve aradaki farkın %27 olduğunu belirttiler. Bu arada ciğer geliştirici iğneler yapıldı. Artık haftada iki kez, pazartesi ve perşembe günleri kontrol edilmem gerektiğini söylediler. Bu süreçte Ankara’da kalacak yerimiz olmadığı için bir otelde kalmaya başladık, çünkü Ordu’ya gidip gelmek çok zordu.
Bu şekilde 28. haftaya kadar iki günde bir kontroller devam etti. 28. haftada, aradaki farkın %31 olduğunu söylediler ve bebeklerde gelişim geriliği tespit ettiler. Büyük bebek 29 hafta ile uyumluyken, küçük bebek 26 hafta ile uyumluydu; arada bir aylık bir fark vardı.
Hastanede kaldığım süre boyunca günde dört defa NST’ye bağlanıyor ve her sabah doppler muayeneleri yapılıyordu. Sancılarım çıkıyordu, ancak ben onları hissetmiyordum. (Bu hikaye çok uzun ama kısaltarak anlatıyorum.) 15 gün boyunca hastanede yattım ve sancılarımın kesilmesi için günlük iğneler ve sayısız serum yapıldı.
30+5’te doktor, sancılarımın düzensiz olduğunu ve küçük bebeğin bu sancılara daha fazla dayanamayacağını söyledi. 31+5’te doğum planladılar, ancak sancılarımın artması ve açılmam nedeniyle 31. haftada acil sezaryene alındım ve doğum yaptım.
Büyük bebeğim 1850 gram, küçük bebeğim ise 1260 gram olarak dünyaya geldi. Allah’a şükürler olsun, ikisinin de durumu iyi. 10 gündür küveste kalıyorlar ve her gün gidip görüyoruz. Durumları iyi, sadece çok minik oldukları için gözlem altındalar. Bu süreç çok zordu ve psikolojik olarak çok yıprandık, ama sonunda her şeye değdi. Allah herkese bebeklerini sağlıklı bir şekilde kucağına almayı nasip etsin.❤️❤️🥰