Erken doğum riski ne sebeple olursa olsun zihnen yoran , kaygılandıran bir süreç. Ya şöyle olursa ya böyle olursa diye düşüncelerden çıkamadığın bir yandandan da düşünmemek için elinden geleni yaptığın pozitif kalmaya çalıştığın aslında daha doğmadan bebeğin için fedakarlıklar yaptığın
bir durum. 20. haftamda şiddetli sancı şikayetliyle acile gittim ve rahim ağzımın kısaldığını söylediler erken doğum riskin var dendi o an bahsi geçen durumu bile ilk defa duyuyordum alttan 21 mm olarak ölçüldü. 1 gece yatış verildi o an ertesi gün imzayla çıkıp kendi doktoruma gittim serklajdan bahsetti risklerinden bahsetti ve ben o an maddi imkansızlıklar , bebeği bile bile riske atmamak ve enfeksiyonum olduğu için o an serklajı istemedim bu yüzden de buraya çok yargılandım cesaret dediler umursamamak dediker ama kimse çaresiz olduğumu düşünemedi. Özellerin hepsi bizi çok aşan bir mebla istedi devlet zaten yatış verdiğinde yapacak olsa yapardı bahis bile etmedi. Şimdi serklajsız progestan magnezyum kullanarak 29 haftalık olduk. Bu süreçte sadece wc ve yemek için kalktım ve son bir haftadır ufak tefek işlerimi de yapıyorum. Düzenli kontrole gidiyorum 2.9 olmuş rahim ağzım. Evet mutlaka bu süreç serklajlı olanlar için de çok zor ama belki güvendikleri bir dikiş var benim o da yok. ki yalnız değilim enfeksiyondan bebek kilosundan dolayı herkes serklaj yapamıyor bir sebepten benim gibi bir sürü anne Dualarla bebeğinin zamanında doğmasını bekliyor. Biraz dertleşmek istedim sizin süreciniz nasıl gidiyor🫶🏻🌈🩷