Yazılanların Hepsini okudum, ilk gebeliğim düşük oldu ve acil olarak serklaj yapıldı. 14 haftalık gebeydim ve kanamam olduğu için doktora gitmiştim 29 mm ye düşmüş ve dikiş atılması gerekiyor dedi fakat önce kanamanın durdurulması gerekiyordu 3 günün sonunda durdurldu( iğne serum fitil) dikişin atıldığı gün bebeğin suyu azalmıştı ve ona rağmen dikiş attırdım. Ve ertesi günü bebeğin suyunun bitmesi sonucu kalbi durmuştu. Kürtaj olup ertesi gün taburcu olmuştum. Ve o günler benim için çok zorlu bir süreçti. Çünkü hergüne bir ümitle uyanıyordum. Ama o kadar tedaviye rağmen bebeğimi kaybettim.
Şimdi tekrar gebeyim ve gitmediğim doktor kalmadı. Hepsi de tamam dikiş atalım şu güne tarih veririz dediler. Çünkü hiç biri beni ve eşimi tatmin edici konuşmuyordu ve korkuyorduk. Kesin kararlıydım dikkişi attırmaya. Şimdi şükür 27 haftalık olduk. Ve dikiş attırmadım. Çünkü dikişinde risklerinin olduğunu ve en iyi olan şeyin progestan kullanmak olduğunu dile getirdi şuan ki doktorum. En son kontrole gittiğim de 24 haftalıktık ve sizin yazdığınız gibi doktor rahimde basınç ve kasılma gördü. Bebek elleri ve ayaklarıyla yüzünü kapatmıştı ve hareketerinde azalma vardı. ( kendimi yormuştum kontrolden bir kaçgün önce) Her gittiğimde rahim ağzı ölçülüyor kısalma var mı yok mu diye ve bu gittiğimde 28 mm ye kadar düşmüştü. Bir gece hastanede yatırdı. Endol fitil, progestan iğne ve serum verildi. (Progestanı gebeliğimin başından itibaren kullanıyorum ve doktor gerekirse doğuma kadar kullanacağız dedi. ) şuan çok şükür iyiyiz haftays kontorlümüz var ve 14. Haftadan itibaren rapor kullanıyorum ve işe gitmiyorum. Kendimi çok yorumuyorum genelde yatıyorum uzanıyorum. Ufacık yorulmamda böyle bir süreç yaşadım ve. Gerçekten zorluydu. Rabbim bu süreci kimseye yaşatmasın. Ve hayırlısıyla yavrularımızı kucağımıza almayı nasip etsin inşallah 🙏🏻