Merhaba arkadaşlar herkes yazıyordu. Bende ne zaman yazarım acaba diye düşünüyordum bu güne kısmetmiş. Normal doğum istiyordum ama çatımın dar olduğunu bebeğimin kafasının çapının fazla olduğunu bu yüzden normalde zorlanırsın ama istiyorsan deneyelim dedi doktorum. Bende zorlanıp boşuna ağrı çekip sonradan sezaryen olacağıma direk sezaryen olayım dedim. Neyse doğum günü sabah 7 buçukta yatışım yapıldı. Odaya birkaç süsleme yapıp kapı süsü magnet vs. Hazırladık. Sonrasında nst ye bağladılar ve saat 8 buçukta sezaryene aldılar. Çok fazla stresliydim ama bir yandan da mutluydum bebeğime kavuşacağım için. Neyse anestezi doktoru geldi epidural istemiştim. İşlem acıtmıyor bence iğne girişini hissetmedim bile ama ilacı enjekte ederken resmen elektrik çapmış gibi oldum. Bunun da normal olduğunu korkmama gerektiğini söylediler. Sonrasında zaten uyuşmaya başladım. Ama o sıcaklık iniyor vs dedikleri şey olmadı bende. Sondayı ameliyahanede uyuştuktan sonra taktılar onu da hissetmedim. Ve 5-10 dk sonra bebişim doğdu. Çok güzel tarif edilemez bir duyguymuş. Allahım isteyen herkese nasip etsin inşallah 🙏🏻 sonra benim karnıma bir baskı yaptılar hissettim akabinde bir mide bulantısı oldu sonrasında da bir kalp ağrısı omuza vuran şekilde. Bende sağlıkçıyım bu arada. Herhalde kalp krizi geçiriyorum dedim o kadar bir ağrı oldu. Dikim aşaması bitene kadar mahvoldum. Odaya çıkarttıklarında bile 30-45 dk o ağrıyı çektim çok kötüydü. Odaya çıktığımızda karnıma ağırlık koydular onun hiç ağrısı olmadı. Bebeğim 1 saat geç geldi çünkü solunum desteği verdiler. Biraz stres oldum o yüzden. Bebeğim geldi bu sefer emzirmeye çalıştık ebemizle beraber beni tutmadı. Emmedi. 6 saat sonrasında ise gelip sondayı çıkarttılar hiç hissetmedim. İlk ayağa kalkış zordu yani ben zorlandım. Yürüdükçe açılıyorsunuz. Beni sıkıntıya sokan durum sabah 9 da ameliyatım bitti ama gazım gece 3-4 gibi çıktı. Çokkk zorlandım. Ve anestezi bu defa sağ omuzuma vurdu ne yatabiliyordum ne nefes alabiliyordum. Benim hatırlamak istemediğim bir gün oldu ama bebeğim için değermiş🥰 şimdi 37 günlüğüz ve yatağında uyuyor. Annelik tarif edilemez bir duyguymuş. Allah herkese nasip etsin. Biraz uzun ve devrik cümleler yazmış ve konudan konuya atlamış olabilirim şimdiden kusura bakmayın. He ağrılara gelecek olursa eve geldikten sonra 3-4 gün biraz yürürken yavaş hareket ettim ama 1 haftada toparladım kendimi şuan ise hiçbir sıkıntım yok çok şükür 🙏🏻 sadece hayatım boyunca hiç göbeği olmayan ben sezaryen göbeğini görünce biraz canım sıkılmıyır değil sonrada bebeğimden bana hatıra diyip kendimi teselli etmeye çalışıyorum 🤪 neyse benim hikayem bu şekilde çok zorlu geçti ama sonu çok güzel oldu.emmedi sütüm artmadı mama ile besliyorum ama yine de sağlıklı olsun yeter ki diyorum. Benden bu kadar buraya kadar okuyan bordo berelidir😎
Kötü sezaryen hikayem
