4 yıl önce kızıma hamile olduğumu öğrendiğim andan doğumuma kadar hep normal doğum yapmak istiyorum dedim, psikolojimi yalnızca buna hazirladim, biraz da narin bir vücudum olduğundan mıdır bilmiyorum çevremdekiler sürekli yapamazsiiin normal doğuramazsin, son anda bile olsa sezeryana gidersin o doğum acısını kaldıramazsın deyip durdular buna annem ve kayınvalidem de dahil, hiçbir söylenene kulak asmadım korkmadım hiç.. kızım sağlıklı olsun ve doğum sürecinde gelişi normal doğuma uygun olsun diye dua edip hayırlısını istedim hep.. 39+5 te sabah uyandım hiçbir doğum belirtisi yokken birden sancım başladı, evet zordu acılıydı yalan söyleyemem ama dayanilmayacak kadar değildi.. zaten bebek çıkana kadar çekiyorsun sonrası inanılmaz bir hafiflik ve rahatlık.. sabah başlayan doğum sancım 9 saat sonra sona erdi ve kızımı sağlıkla kucağıma aldım hamd olsun.. şimdi ikinci bebeğime 9 haftalık hamileyim ve öğrendiğim andan itibaren yine normal doğum yapacağım diyorum, 10 tane bebeğim olacağını bilsem 10′ununu da normal doğum yaparım.. tabi hepimizin acı eşiğimiz, fiziki yapımız, acıyı kaldıracak psikolojik durumumuz vs. hepsi birbirinden farklı ama benim kadar narin hassas kırılgan bir fizik normal doğurduysa herkes doğurur diye düşünüyorum ☺️