ben açıkçası çocuğu annelere bırakma taraftarı değilim o yüzden belki hiç çalışmam, fakat bir yerden sonra sıkılırsam eğer çocuğum en az 2 yaşında olsun isterim

    Anneadayi23 benim kendi ofisim var ben de işlerimi hafiflettim haftanın iki günü çalışmayı düşünüyorum. Annem de ben bakarım o kadar süre sen mesleğinden uzaklaşma dedi. Bakalım daha doğmadi yüzünü görmedim ama şimdilik benim de niyetim çalışma yönünde ama kaç aylıkken başlayacağım bu şekilde karar vermedim :( sen nasıl yapacaksın

        Ben gurbette yaşıyorum günlük çalışma saatim 4 olur en fazla, o kadar kısa bi süre için de aylarca ebeveynlerle aynı evde yaşama taraftarı değilim. Evde anneler olunca o evin ebeveyni biz olmuyoruz artık her şeyle ilgilendikleri için bi süre sonra özgürlük alanı daralıyor, eşimle dönüşümlü bakmayı düşünüyorum veya güvenilir bi bakıcı

          Ebebe benim bebişim henüz iki buçuk aylık. Doğum sonrası izinlerimi kullanıp 10aylıkken başlamayı düşünüyorum anneanne babaanne desteği ile. Ama bu süreç sıkıntılı olcak gibi benim için öyle hissediyorum

              Anneadayi23 çocuk yapıyosun yükü başkalarına atıyorsun gibi geliyor 🤣 ben o yüzden bırakmayacağım, kedimi bile zor bırakıyorum bazen anneme. Uzun yola götürebilsem yanımdan ayırmam mesela :)

                  Ben henüz daha doğum yapmadım ama herhangi bir şey olmadığı sürece tekrar işe döverim diye düşünüyorum. Başlangıçta annen bakar diye düşünmüştüm ki kendisi de o şekilde hazırlanıyor ama geçen gün yaşadığım bir şey kafamı kurcaladı eşimle tekrar konuşmaya ve irdelemeye karar verdik. İş arkadaşımın oğlu 1.5 yaşında ve ananesi bakıyor. Hergün arkadaşım sabah annesine bırakıyor akşam da alıyor. Fakat geçen gün işe geldiğinde ağlıyordu. Çocuğumun bir kahvaltısında bile söz hakkım yok annenle babam kendi çocuğumu yetiştirmeme bile izin vermiyorlar diye çok morali bozuk ve psikolojik olarak yıpranmış durumdaydı. İşte bu da beni baya etkiledi tabi iyi düşünüp artıları eksileri tartıp öyle karar vermek lazım. İyi düşünün biz de umarım senin ve bebeğin için en doğru kararı verirsin ☺

                    Anneadayi23 yakın mı oturuyorlar ? Gerçekten çok zor gibi gözüküyor inşallah sen de ben de sıkıntısız bir şekilde atlatırız bu süreci ❤️

                      yigitkaaninannesi ben bu tip hikayeleri anneme hep önden anlatıyorum. Kendi doğru bildiği yanlışları da yüzüne vuruyorum kibarca tabi ki. Benim için çok hassas bir konu olduğunu nasıl o bizi istediği gibi yetistirdiyse ben de öyle olmak istediğimi söylüyorum.

                        Ofise haftada 2-3 gün gittiğim için o günler anneme bırakacağım.Sabah 9 da gidip öğlen 2 de çıkıyorum ofisten.Diger günlerde evden çalışıyorum.Bu süreci rahat güzel idare ederim diye düşünüyorum

                          Anneadayi23 35. haftamdayım 37 de iznim başlıcam bebiş 6 aylık olana kadar kendim bakıcam 6 aydan sonra bakıcı bakcak kayınvalidemin evinde sabahları ona bırakıcaz akşamları alıcaz kayınvalidemden

                              lilasmom_ amin Allah hepimizin yardımcısı olsun kadınların işi çok zor ama başaradabiliyoruz bunun da farkındayım

                                Lumlum evet çocuk anne babanın sorumluluğunda ama işte hayat şartları mecburiyetler oluyor maalesef. Bende mümkün mertebe ne yapabiliyorsam kendi başıma yapmaya çalışıcam

                                  yigitkaaninannesi bende sizin gibi düşünüyorum anneanne babaanne bakar diye ama ben bile tüm gün bakarken yoruluyorum üstüne arkadaşınızın yaşadığı durumları yaşayacağımında farkındayım ama bazı durumlara da göz yummak gerekecek mecburiyetten. Her şey istediğimiz gibi olamayacak. Ama şu var emin ellerde sevgiyle büyüyecek. Kreşe başlayıncaya kadar idare edilecek

                                    Merve1616 inşallah planladığınız gibi olur çalışan anneleri hep takdir ederim. Kolaylıklar diliyorum

                                      Anneadayi23 ben de önceden anneanne ya da babaanne bakar diyordum fakat eşimle konuşunca bu biraz bencillik olmuyor mu zaten yıllarca kaç çocuk büyüttüler birçok zorluk yaşadılar artık onların da dinlenmeye çocuk bakmaya değil torun sevmeye ihtiyaçları var, bu kadar yük olmak doğru gelmiyor dedi. Ben ikna oldum açıkçası. Çocuk yapma kararı aldıysak o sorumluluğu da almış olmamız gerekmez mi? Etrafımda bu konu yüzünden huzursuz evliliklerin sayısı o kadar arttıki. En azından çocuğu anne sevgisinden mahrum bırakmak istemiyorum, eve yorgun argın gelip onunla ilgilenmeye halimin kalmadığı zamanları yaşamak istemiyorum, sevgisizlik psikolojisi o kadar zor ki. Çocuk belki her annenin arzuladığı akademik başarıya belki ulaşabilir. Fakat duygusal psikolojisinin çöküntüye uğraması hayatını tamamen olumsuz şekillendirir. Örneklerini yaşıyoruz. O günleri görmek nasip olursa okuluna başladığında çalışmaya devam ederim diye düşünüyorum.

                                          Minnakbebisimm yazdıklarınızın haklılık payı var. Ama çocuğuma daha iyi bir yaşam sunabilmek için çalışmam gerekiyor.