Merhaba hanımlar. Doğum yapalı 3 hafta oldu. Kendimi toparlayıp bazı notları yazmak istedim. Biraz uzun olacak okumak isteyenler için uyarı 😅. Bazıları bana fayda gösteren bazılarını da keşke önceden bilseydim dediğim şeyleri yazacağım. Hepimizin heyecan ve bazen de gerginlikle beklediğimiz büyük bir gün sonuçta.
Sabah erkenden şehir değiştirerek hastanemize gittik. İlk beni hazırlayıp tamamen soyup önlük giydirdiler ve sonrasında sondayı odada taktılar. Normalde burada okurken ameliyathanede uyuştuktan sonra takıldığını duymuştum. Odada takmak istediklerinde açıkcası çok gerildim ve itiraz ettim ama o şekilde olamayacağını söylediler. Ve öyle rahattı ki. Çok az rahatsızlık hissi dışında beklediğim acıyı hissetmedim. Acı eşiğimin çok da yüksek olduğunu sanmıyorum yani bence herkesin dayanabileceği birşey. Daha ameliyata girmeden gerilmeyin sonda takacagız dediklerinde bence 🤗 sonrasında üzerime kalın battaniyeyle ameliyathaneye indirdiler. İlk ameliyatım olduğu için açıkcası aşırı gergindim ama miniğimi alacagım için de heyecanlıydım. Spinal anestezi için bel iğnesinden de çok çok korkuyordum. Ben hamilelikte kan alınırken bile bayılma vakaları olan biriyim öyle korkarım hastaneden iğneden vs. Bel iğnesi için birisi bana “sakın kendini kasma, çok ağrıtan bişey değil inan bana. Kendini kasarsan o zaman hem şpne vurulurken hem de sonrasında ağrılar kalıyor” demişti. Bunu aklımda tutup kendimi olabildiğinde rahatlatmaya çalıştım ve inanın normal iğne daha çok acıttı. Bitti mi yani şimdi diye sorduğumu hatırlıyorum. Belirtmek isterim ki 3 haftadır bir kere bile belimde iğne ağrısı hissetmedim, anesteziye bağlı baş ağrısı vb de olmadı hiç. Özellikle bel ağrımın olmamasını kendimi kasmamaya bağlıyorum. Siz de kendinizi sakinleştirmeye çalışırsanız faydanıza olur bence. Gerçekten korkacak bişey yok. Tetenoz aşırı çok daha fazla acıtmıştı yani 😅
Sonra uyuşma başladı ameliyat başladı. Daha öncesinde herşeyi hissediyorsun sadece acı yok dedikleri için, ben de hissedersem bayılırım diye kendimi yine sakinleştirme yolları aradım ve aklıma gelebilecek, duaya ihtiyacı olduğunu düşündüğüm tüm yakınlarıma detaylı detaylı dua ettim. Arada ameliyata odaklandığımda az çok yapılanları hissediyordum ama hiç öyle beni korkutacak gibi değildi. Bir ara bebek çıkmadı, baş ucumdaki hemşire sizin bebiş gelmek istemiyor zorladı dedi hatta, o ara beni sarstılar ben de korkudan duaları hızlandırdım bir sürü isim sayıp dua ettim😂 inanın ameliyat ortamından öyle güzel çıktım ki ne travma oldu ne gerildim hem de dualarımın kabul olma ihtimalini düşündükçe sevdiklerime faydalı olma açısından huzur bile kapladı içimi. Bebeğimin geleceği hakkında bile detaylı dualar ettim, iyi bir okul ortamı, özverili öğretmenleri olması için, huzurlu bir iş ortamı olması için vs vs. Sonrasında minnoşum doğdu ve ağlama sesiyle ben de ağlamaya başladım. Bana azıcık gösterip götürdüler kontrollerin yapılıp hemen geri getirileceğini söylediler 5 dk sonra geldi bebegim doyasıya ağlayıp öptüm 😅 sonra onu çıkardılar benim dikiş işleri bitti -ki duaya devam ettiğim için hiçbişey hatırlamıyorum :) ben de odaya gittim. Beni ameliyat hiç ama hiç zorlamadı. Sonrası biraz sıkıntılıydı açıkcası. Ben dikiş ağrısı bekliyordum sadece ama iç organlarım, karnımın içindeki ağrılar çok fazlaydı. Yine de beni bu ağrılardan daha çok bebeğim ağlarken ilgilenememek zorladı. Ona o an size ihtiyacı varken uyuşuk uyuşuk yetememek çok zordu. Emzirme kısmı faciaydı zaten süt geliyordu ama meme ucum çıkmadı bebek emmek için deliyordu yavrum ememiyordu. Saatlerce uğraştık azıcık azıcık emdi ama çocuk aç ve bas bas bağırıyordu. Mama vermek istemedm, aile baskısıyla mama aldık biraz rahatladı bebek ama sonrasında silikon göğüs ucu aldırdım weebaby marka. Onunla memeyi anında tuttu ve delicesine emmeye çalıştı. O an onu icat edene çok dua ettim ama şimdi açıkcası başımın belası. Bişeye muhtaç olmadan emzirmeyi çok isterdim. Onsuz mememi asla kabul etmiyor şuan. İmkanı olan kendi memesini emmesi için daha çok zorlayabilir , ya da hastaneye silikon uç da alıp hazırlıklı gidebilir. Silikon ucun ucu çok geniş büyük. Bebeğin ağzını dolduruyor sonrasında meme ucu çok minik kalıyor. Bir de ucuna çok hava doluyor ve her emmede ağzını memeden çektikte içinde yeniden dolan havayı da emiyor. Gazını çok arttırdığını düşünüyorum. Bunları bilerek seçimi yapın bence. Emzirme bi şekilde halloldu fakat bizim karnımızın doyması da büyük mesele bence. İlk gün kato yemek yok çorba diyorlar ve mercimek, ezogelin, tarhana ve yayla çorbası yasak. Geriye kalanlar da her yerde bulunmuyor. Ben bu konuda çok zorlandım hastane yemeği rezaletti. Sulu lapa falan veriyorlardı. Zar zor dışarıdan kaç yeri gezerek et suyuna şehriye çorbası buldu da kendime geldm. Zaten çok enerji sarfediyoruz. Şimdiki aklım olsa mutlaka evde anneme et suyu a ya da tavuk suyuna şehriye çorbası ya da tavuklu çorba yaptırıp termosa- kavanoza bişeye koyar götürürdüm. Hayat kurtarırdo kesinlikle. Komposto yapıp götürmüştük o çok şükür kan şekerimin düşmesini engelledi. Bir ara yürümeye çalışırken şekermin düşmesnden dilim dönmedi , baygınlık geçiriyordum. Diyeceğim o ki aç kalmamak için de önlem alın. Bebeğe süt lazım size enerji lazım:) sezeryandan sonraki ilk yürüyüş gerçekten zordu fakat yürüdükçe kolaylaştı. Ben akşamına tek yürüyordum tuvalete tek oturuyordum çünkü bebekle ilgilenebilmek için inat edip çok yürüdüm. Yere bakmadan bi yerlerden tuta tuta. Eşim sağolsun en çok o destekti yürürken.
Beni bu süreçte en çok ameliyattan sonra bebekle istediğim gibi, destek olmadan ilgilenememek, doğru düzgün beslenememek ve karnımın içindeki ağrı zorladı. Şimdi bu ağrıyı yazmasam samimiyetsiz olcak böyle bir detay var arkadaşlar bi operasyon geçirdik ve ağrı kaçınılmaz. Ama inanın ilk günden sonrası gerçekten çoook çok daha kolay. Pes etmeyip bebeğiniz için dik durmaya çalışın ve hemşireleri bana ağrı kesici yap diye diye bunaltın😆
Hastane çantasına da not düşmek istiyorum. Bana en iyi gelen elbise oldu. Pijamayı çıkarmaya çalışmak çok zorladı tuvalet için. Alacaksanız da likralı çok geniş pijama alın. Elbise hem hastane odası bana aşırı sıcak geldiği için daha serin tuttu hem de tuvalet işimin can yakmasını çook çok azalttı. Tek başıma gidemezdim yoksa gece. Bebek eşyalarına gelince de bazı postlarda o kadarı fazla 2 takım yeter yazan oluyordu. Bizim bebekle çiş vakamız oldu hem üzerindeki hem yakınındaki ıslandı derken az daha yetişmiyordu. Orada telaşa düşeceğinize bi 4-5 takım alın derim mutlaka.
Şimdilik aklıma gelenler bunlar. Sorusu olanı cevaplayabilirim. Herkese çok güzel doğumlar diliyorum 😊
