Esimle 6. Yilimiz evliligimizde. Uzun sure sadece birlikteligimize odaklandik, bebek dusunmedik acikcasi ama bu son senemizde artik bir karar verelim cocuk istiyor muyuz? istemiyor muyuz? nasil devam edecegiz diye uzerine dusunmeye basladik. Esim sadece benim mental olarak hazir olmami bekliyordu, kendisi hazirdi aslinda. Ilk defa tarihe dikkat edip denedik ve 1ay sonra hamile oldugumu ogrendim. Kendisi benim ‘o’ kafaya girmemi bekliyormus anlasilan sip diye geliverdi:) su an 11. Haftaya girmek uzereyiz ama hic sabrim yok hemen yarin dogurmak, kucagima almak istiyorum kendisini.