HappyMom
1 Mart 2015 çok severek hatta kaçarak evlendim. O gündem beri hiç korunmadık çünkü ikimizde bir bebeğimiz olması hayalini kuruyorduk. O kadar güzel hayal kurduk, o kadar çok istedik ki sanırım nazar değdi. İlk aylarda beklediğimiz sonuca ulaşamayınca tedaviye başlayalım dedik ve bizim için artık daha kötü günler başlamıştı. Her doktora gidişimizde daha da umudumuz kırıldı. Aslında doktorlara göre gözle görülür bir sorunda yoktu. Sadece polikistikover sendromu dediler, olur ama zorlar dediler yani herşey Allah’a kalmıştı. Tam 6 sene doktor doktor dolaştık, her doktora sıfırdan yeni umutlarla başladık. Artık evleneli 6 sene geçmişti ve biz her gün dua edip her aklımıza gelişinde ağlıyorduk. Çevremdeki herkes ya hamile yada çocuk sahibi olmuştu ana ben yetersizdim. Boşanalım dedim kendimi suçladım, eşim ben seninle çocuk için evlenmedim dedi. Her ay yeni test, her test hayal kırıklığı.. Söktürücü bir ilaç kullanmadan regl olamıyordum dolayısı ile kilo almaya başladım anlayacağınız en son 106 kg dayanmıştım. Baktım olmuyor elimizde de bir miktar para var. Eşim tüp bebek yaptırmak istedi ama ben yine de umutsuzdum. Artık tamamen umudumu kaybettiğim bir günde elimizdeki para ile kilo vermek için ameliyat olmaya karar verdim. Tüp bebek yerine tüp mideli olmak istediğimi söyledim, herkes karşı çıktı. Eşim, ailem herkes karşıma dikildi ama ben kararlıydım. Çocuğum olmadığı için kendime olan özgüvenim sıfırdı ve bunu en azından kilo verip eski halime dönerek geri kazanmalıydım. 1 sene kadar onları ikna etmek için uğraştım, doktor araştırdım. Neyse 9 Aralık 2021 hayatımın dönüm noktası olacak olan ameliyatı oldum. Artık bebek aklımda bile yoktu, hayatımı düzene koymaya çalışıyordum. Bir aksilik vardı sürekli mide bulantısı, halsizlik, iştahsızlık, sağ kasık ağrısı çekiyordum. Hepsinin ameliyattan dolayı olduğunu düşündük, hep ameliyata yorduk. Son günlerde hep acile gidiyordum en son idrar yolu enfeksiyonudur dediler. Antibiyotik falan verdiklerinde aklıma test yapmak geldi. Yine çok umutsuzdum ama yine de birşey beni test almaya itti. Daha idrar damlar damlamaz test pozitif çıktı. Ben tabi böyle kalakaldım, eşime falan söyleyemezdim ya yine yanlış alarm olursa diye ertesi günü iş çıkışı kan testi verdim. Sonuç olarak 3 aylık hamileydim, sonunda evliliğimin 8’nci senesinde ameliyatında 3’ncü ayında mucizem beni bulmuştu. Uzun uzun yazıyorum ki benim gibi olup bu durumu yaşayanlara ilham olsun. Şimdi 37+6 haftalık hamileyim Güneş’imi bekliyorum.
“ Hayata umudumuz sondu, tam o sırada GÜNEŞ gibi doğdu.. ☀️”