Çiğer geliştirici iğnemi vurdurmaya gidiyorum😔

deletedmom321
Tabii ki anlatırım, zira ben çok cahildim, doktor ne derse yapan, sorgulamayan irdelemeyen bi insandım, bilmediğim hiçbir konuda fikir beyanını geçtim bilen biri varken üstünde durmazdım bile ama ah diyorum şimdi gerçekten kocaman bir ah.
Gen sene 2017 Mayıs’ta 37 haftalık olduğumda doktorum dedi ki bana çatı muayenemden sonra, vakinal Doğum yapmak için mükemmel bi vücudun var senin Doğum kolay olur. Sevindim ağzının içine bakıyorum ama o kadar güveniyorum ki, ama dedi ben bi konsere gideceğim(kendisi bi elvis Presley hayranıydı ) yurtdışına sen o aralar sancılanırsan ben yokum seni başka bi doktora emanet edeyim. Beni aldı bir korku, başka bi doktor hiç düşünmediydim. Korktuğumu anladı o zaman haftaya gel fitil koyalım sonra suni sancıyla doğurtayım seni dedi. Sonra da ebesine işaret etti ikna et dedi. Kadın iki saat anlattı böyle doğumları çok yaptırdığını hiç sorun olmadığını bütün basamakları anlattı. Bu arada nu anlattığım doktor İzmir’de alsancakta muayenehanesi olan çok meşhur bir perinatolog, eğlenceli filan bi adam Prof Dr Yakup erkan Erata, ebenin adı da Lefiye, neyse ben ikna oldum. Ailelere haber verildi 17 Mayıs 2017 biz sabah olmadan egepol hastanesine gittik. İşlemler başladı.
Lefiye ebe çok sonra geldi. Artık çatı muayenelerimi o yapmaya başladı. 5 cm açıklık olduğunda epidural taktılAr. Her şey çok iyiydi. Dediklerine göre inanılmazdı hatta hızlı ilerliyordu Doğum.
Fakat doktor bey pek ortalıklarda görünmüyordu. Artık 8 cm olduğunda beni doğumhaneye aldı ebe, çıktım sandalyeye baktı dedi ki DUR, doktor gelecek. Tlf etti doktora Pelin Doğuma çok hazır hocam diye. Bu Arada ben çocuğu büyük tuvaletimi tutar gibi tutuyorum, ve hiç de sorgulamıyorum niye tutuyorım bunu ben diye, ebe dedi ya doktor gelecek ya kanun sanki, sanki Yaradan kelamı, inanır mısınız tam altı dakika bekledim öyle , tam karşımda saat vardı ordan biliyorum. Sonra beyzademiz koşarak geldi takım elbisesiyle hazırlandı filan sonra halamı içeri aldılar , o girecekti Doğuma benle beraber öyle anlaşmıştık. Her şey tamam olduğunda ben sadece bıraktım çocuğu, boynunda iki tur kordon. Etrafımda kordon kordon diye bağrışmalar, bebeğin ölüm sessizliği, kızımı çaresizce sallayan sarsan bir adet doktor müsveddesi, bembeyaz ameliyathane ışıkları. Tabi hemen anladım ne olduğunu ama anlam veremiyordum. Tam üç saat süren bi sessizliğe büründüm. Herkes perişan oldu. Annemi bi ara yere secde edip şükürler olsun kızım sağ allahım diye ağlarken hatırlıyorum. Doktora neden böyle oldu diye sordu eşim, inanır mısınız ben de anlamadım diye cevap verdi. Ölür müsün öldürür müsün. Sonradan öğrendim bebek tam çıkacağı sırada tutmak asfiksi ye sebep olurmuş bebek oksijensiz kalıyor yani. Otopsi isteyelim dedik, gerek yok bişey çıkmaz dedi pişkin pişkin, tabi bütün raporları o kendisi hazırladı yada hazırlattı, o karmaşada okumayı akıl edemedik, kendisine birşey dokundurmayarak yazmış, doğal ölüm yazıyor raporda başhekim imzalı filan. ertesi gün hastaneden çıktığımda yaşamıyor gibiydim, sadece ağlıyordum. O tavırları şaşkınlıkla karışık mimiklerini unutamıyorum. Sonra beyefendiye dava açtığımızda da gidip bu hastaya sezaryen olması yönünde ikna etmeye çalıştım başarılı olamadım diye ifade vermiş. 😱 benimbundan çok çok sonra haberim oldu üç ay sonra öğrendim. Böyle bir laf kesinlikle etmedi, zaten deseydi ben ikna olurdum. Allah bilir ben tam bilemem eğer onda hakkım kaldıysa, sorarlarsa öte tarafta rabbim sen bilirsin benim canım çok yandı diyeceğim.
Baştan sona anlattım. Size diyeceğim şu herkese her denilene inanmayın. Her şeyin doğalı makbul, elzem bi problem yoksa 40 hafta bekleyin, çocuğu tut diyorlarsa da tutamıyorum deyin. Allah selamet versin.