Hep okuyordum hep merak ediyordum ne yaparım ne ederim diye diye düşünüyordummm ama ameliyat kısmının aslında hiç bişe olmadığını yani sonrasının biraz daha fazla önemli olduğunu anladım.Öncelikle Dr um sürekli erken alayım tansiyon gebelik zehirlenmesi gibi şeylerden bahsediyordu biz de riske atmayalım dedik.17 Mayıs günü hastaneye giriş yaptık odamıza geçtik hemşire gelip üstüme önlük giydirdi tabiki içim içimi yiyordu ama ses çıkarmadım sadece kendimi teselli ettim.Derken o sedye geldi bindirdiler aileme el sallayıp asansöre bindik 2 hemşire beni 5.kata çıkardı ameliyathane çok tuhafıma gitmişti herşey yeşil çarşaf bilmem duvarlar garip derken içeri girdim bir sürü kişi var hoşgeldiniz deyip oturttular ve iğne yapıldım ama asla anlamadan uyuşma başladı uzandım önüme çarşaflar gerdiler anestezi doktoru geldi o sırada biraz konuşuyorduk derken bir bastırma hissettim ve 2 dakika sonra bebeğimi gösterdiler💜 sonrasında bebeği giydirip yanağıma getirdiler öptüm o çıktı hiç ses etmedim birşey anlamıyordum çünkü dikildim ve hemen geçmiş olsun dediler beni alıp asansöre oradan odaya getirdiler herşey bu kadardıııı.Ben aşırı abartmışım gerçekten şuan ağrılarım var ama bebeğim herşeye değer gerçekten asla abartmayın kötü hiç birşey yok🌸