Sevgili hanımlar 1 haftalık lohusalıktan merhaba 😊 ben doğum sürecinden, lohusalıkta insanların olası söylemlerinden çok endişeliydim. Doğum zaten başlı başına büyük bir olay ve ne olacağını nasıl olacağını bilmediğim için oldukça geriliyordum. Çevremdeki insanların da hep iyi niyetli olduklarını/olacaklarını bilmeme rağmen sanki hep sinirimi bozacaklar gibi hissediyordum. Ama sonrasında bütün bunların gereksiz bir önyargı olduğunu gördüm. Tüm süreç o kadar iyi geçiyor ki… Herkes peşimde pervane, eşim çok güzel destek oluyor. Annelerimiz aynı şekilde. Çevremiz ailemiz hep yanımızda, kardeşlerimiz yeğenlerini çok seviyor. Bugünlerde sevdiklerinizi yakınlarınızı yanınızda görmek gerçekten ekstra güç ve motivasyon kaynağı. İyi ki varlar. Çok şükür Rabbime. Sizler de sonrası için gerilip hamileliğinizi kötü geçirmeyin 🥹 belki her şey bizim okuduğumuz, şahit olduğumuz kötü senaryoların ürünüdür. Her zaman güzel bakalım, iyi görüp iyi olalım. Sloganımız mutlu anne=mutlu bebek ☺️
Ve harika bir hamilelik geçirmeme rağmen gebeliğimi asla özlemiyorum. Özlemeyeceğimi de tahmin ediyordum zaten. Miniğimin kokusu, küçücüklüğü, tertemizliği, ağzı, burnu, elleri, o güzel masum yüzü… Hepsine kavuştum, kollarıma aldım onu. Şimdi her şeyimle, her anımla, gecemle, gündüzümle onun oldum. O benim yavrum, hep istediğim hep beklediğim… Annelik… Tarifsiz duygular içindeyim. Çok güçlüyüm, kalbimdeki sevgi tüm dünyayı sarar gibi hissediyorum. Bana göre “anne” sadece kendi çocuğunun annesi değildir. Bir kadın anne olduysa artık tüm çocukların annesidir.
O kadar hayalini kurmuştum ki buradaki pozitif doğum hikayelerini okudukça, son 1 ay kaldı son 3 hafta kaldı 2, 1 derken ben de kendi hikayemi yazdım. Çok şükür sağlıkla kucağıma aldım. Biraz sarılığımız var ama evde geçiriyoruz çok şükür. Günden güne yavrumuza alışıyoruz, o da dünyamıza alışıyor. Birbirimizi tanıyoruz. Her geçen gün gözle görülür şekilde daha iyi geçiyor. Evet uykusuzluk oluyor, ama sevgisi her şeye galip geliyor. İnanamazdım nasıl dayanılır diye. Anne olunca dayanılıyormuş. Göbeği düştü, banyo yaptık kızımla oh ne güzel rahatladı. Artık bez değişimleri de daha kolay hale geldi. 2. Gün göğsüm sütle dolduğu için çok gerginleşti ve büyüdü. Çocuğum memeyi kavrayıp ememedi. Orada sorunlar yaşadık ama sütümü sağıp içirdim. Şimdi daha yumuşak daha iyi durumda göğüslerim. Silikon meme ucuyla emziriyorum çok şükür. Bununla ilgili tavsiyesi olan varsa beklerim :) başta yaşadığım bu durum beni çok üzmüştü, epey ağlamıştım hem sağdıkça göğüslerim acıyor, hem ben de yavrumla emzirme bağını kurmak ve yaşamak istiyorum neden beni istemiyor reddediyor diye çok üzülmüştüm. Çok şükür halloldu. İnşallah hep daha da iyiye gideceğiz. Şimdi göğsümde uyuyor minik koalam. Bense hem uykusuz hem çok mutluyum.
Rabbim evlat isteyen, doğumunu bekleyen herkesi hayırla sağlıkla kavuştursun inşallah. Umarım hepimiz için bütün bu süreçler çok çok iyi geçer. Zaten yavrunuzu öpüp koklarken her şeyi unutacaksınız… 😇
Uzun oldu, sevgilerle 🍃