Kızlar baştan belirteyim pek pozitif bir hikaye değil hatta negatif bile olabilir kimine göre. Bugün 49 gün yani 7 hafta oldu minik kızım Mihra’mı kucağıma alalı. Doğum öncesinde pek belirtim yoktu, sadece haftalardır arada regl ağrısına benzer ağrılarım oluyordu. 9 Aralık gece 02.00′de tam 40+0da suyumun gelmesiyle uyandım hemen eşimi uyandırdım. İşte beklenen an gelmişti. (Bu arada yurtdışında yaşıyorum, gebelik takibini ebe yapıyor. Doğumda da her şey yolundaysa yine ebeniz doğumu yaptırıyor.)Ebem eğer suyun gece gelirse ve rengi normalse aramak için sabahı bekleyebilirsin demişti, ben de sancılarımın düzene girmesini bekledim sabaha kadar ama saat 8 oldu hala sancılarım belli belirsizdi. Ebemi aradım eve gelip kontrolümü yaptı bebeğin kalp atışlarını dinledik. Ben evde değil hastanede doğum yapmak istiyordum, şimdi sancılarının düzene girmesini ve 3 dakikaya düşmesini bekleyeceğiz hastaneye gitmek için dedi. Akşama kadar bekledim saat 17.00de ebem yine aradı hala sancılarım yok denecek kadar azdı, nöbeti diğer ebeye devrettiğini, birkac saat sonra beni tekrar arayacaklarını ve duruma göre hastaneye sevk edeceğini söyledi. Saat 20.00 bu sefer diğer ebe aradı ve suyun gelmesi üzerinden uzun bir zaman geçtiği için hastane ebesini arayıp durum değerlendirmesi yapacağını söyleyip kapattı. Tabi bu arada bebeğin hareketlerini hissediyor muyum, suyun rengi nasıl, ateşim var mı gibi sorular sorup durumumu anlamaya çalışıyorlar. Her neyse, hastane ebesi eğer suyun rengi, bebek hareketleri normal ve ateşi yoksa sabaha kadar bekleyebilir demiş. Öyle böyle geceyi de geçirdim hala düzenli sancım yok, gelen sancılarım da çok hafif. 10 Aralık Sabah 8de tekrar ebemi aradım, su gelmesi üzerinden 24 saatten fazla olduğu için senin durumun artık bizden çıktı hastaneyle konuştum seni bekliyorlar dedi. Hastaneyle görüşüp doğum için evden çıktık ama birkaç saattir bebek hareketlerini hissetmiyorum iyice korku bastı, yol boyu eşimle ağzımızı bıçak açmadı çok stresliydik. Birkaç defa hareket hissettiğimde söyledim sadece. Hastaneye gittiğimde zaten beni bekliyorlardı hemen odaya geçtik damar yolu, kan vs işleri yapıldı. Nst ye bağlanıp kalp atışlarını duyunca derin bir oh çektik. En baştan beri suda doğum istiyordum bu arada. Suyum hala azar azar gelmeye devam ediyor 33-34 saat oldu. 11 civarı suni sancı bağlandı 12.15 de hissetmeye başladım sancıları. Düşük dozla başlayıp gitgide yükselttiler. İlk başlarda nispeten kolaydı zaman geçtikçe sancılarım şiddetlendi. Saat 15.00 ilk açıklık kontrolü yapıldı 3 cm olmuştu. 3 saat sonra tekrar bakıcaz dediler bu arada pilates topunda hareketleri yapıyorum nst kablosuz olduğu için sürekli yürüyorum oda içerisinde. Saat 18.00 de açıklık 6 cm olmuş artık havuza girdim. Ilık su iyi geldi gibi başta evet ama artık dayanamıyordum sancılara çok canım acıyordu ki acı eşiğim yüksek normalde dayanıklıyım ama gercekten dayanamadim. Saat 20.00de hala 6 cmdi açıklık. Gözüm ne su gördü ne başka bir şey epidural istedim artık. Epidural olursa suda doğum yapılamıyor. Anestezi doktoru gelene kadar 1 saat geçti ben bu arada ağlıyorum acıdan, eşim benimle ağlıyor🥲Neyse epidural yapıldı ben kuş gibi oldum keyfim yerine geldi derken 1 saat sonra etkisi geçti 😬 2-3 saat sonra tekrar geldi anestezi doktoru ilac tekrarlandı yine 1 saat sürdü o rahatlık. Ne yatabiliyorum ne oturabiliyorum sancı geldiği an. Günlerce süren uykusuzluk üstüne o sancılar ve hep ayaktayım, o kadar yorulmuştum ki artık. Suni sancı 1 dk aralıkla geliyor, o bitince kendi sancım vuruyor ama onu tolere edebiliyorum. Saat gece 02.00 civarı ebe, stajyer ebe ve hemşire geldiler tam açıklıga ulaştın doğum başlıyor dediler. Sancı, doğum, doğum sonrasında hep aynı odadasın odalar ona göre donatılmış. Yatağı hemen çatala çevirdiler, ne yapmam gerektiğini tarif ettiler. Daha önce ıkınmayla ilgili videolar izleyip nasıl yapmak gerektiğini öğrenmiştim neyse ki, kesinlikle doğum öncesi nefes egzersizleri ve ıkınma hazırlığını yapın kızlar. Sancı geldiğinde ıkınıp aralarda dinlendim hep, bi ara yan yatıralım istersen seni bebek daha rahat iner aşağı dediler ama yan yatamadım çok canım yandı sancı geldikçe hep belimden vuruyordu, sonra emekleme pozisyonunda devam ettim bir süre. Son dakikalarda tekrar sırt üstü döndüm. Bu arada hiç bir müdahale edilmedi tamamen doğal bir doğum oldu gerçekten ben doğurdum onlar izledi😂 16 saat suni sancı sonunda 11 Aralık 04.01′de kızıma kavuştum🥰 40+2de 3.650 kilodogdu bebeğim. O anı tarif etmek mümkün değil. Hem o rahatlama, hem mutluluk, hem heyecan…Burda okuduğum hikayelerde hep 10 dk, 20dk sonra doğurdum, 2 ıkınmada bebeğim kucagimdaydi vs diye okumuştum kolay olur diye bekliyordum ama 1 buçuk saatten fazla sürdü😬O kadar ıkınmaya rağmen bir 💩kaza yaşanmadığı için ayrı mutluyum😂 Eşim normalde doğuma girmek istemiyordu ama sancılardan sonra seni böyle yanlız bırakamam diyip yanımda kaldı, iyi ki de kalmış🙏🏻 Göbek kordonunu kesmek ister misin diye sordular eşime, büyük bir heyecanla kesti, çok güzel bir anı oldu bizim için. Doğumdan hiç korkmuyordum evet ağrılı olacak biliyordum ama normal regl zamanlarım da çok sancılı geçerdi, 2-3 defa böbrek taşı düşürdüm, safra kesesinde taş vardı falan böyle yoğun ağrılara dirençliyim üstesinden gelirim diyordum ama dikiş kısmi tedirgin ediyordu beni. İnanın en kolayı dikiş oldu🤭 2-3 tane dikişim var bir tanesi klitorise yakın olduğu için biraz uğraştırdı dikerken 1-1 buçuk saat sürdü toplamda ama gerçekten korktuğum gibi değildi. Doğumda çok kan kaybetmişim o yüzden ilk ayağa kalkma denememde bayıldım. Duş alamadığım için hemşire beni sıcak ıslak mendil tarzı bir şeylerle sildi temizledi. O hemşireyi asla unutamam çok ilgilendi benimle çok destek oldu bir sırtına alıp taşımadığı kaldı🥲 Normalde doğumdan 3-4 saat sonra her şey yolundaysa taburcu oluyorsunuz ama suyumun gelmesinin üzerinden 24 saatten fazla geçtiği için enfeksyon riskine karşı 12 saat gözlem altında tutuldu bebeğim. Gözlem altında dediğim de sadece takip yapıldı hiç yanımdan alınmadı hep benimleydi🥰 Biraz uzun kalacağımız için bizi başka odaya aldılar, tabi ben o arada serum ve sakinleştiricinin etkisiyle derin güzel bir uykuya daldım. Sabah uyandıktan birkac saat sonra yeniden ayağa kalkmaya çalıştım tabi yine hemşirelerin yardımıyla ve yine bayılmışım, gözümü açtığımda 9 tane hemşire vardı başımda bir an öldüm cennetteyim sandım😂 Hal böyle olunca 1 gece kalman lazım dediler. Ayağa kalkıp tuvalete çıkmadıkça taburcu olamazmışım. Ertesi gün ayağa kalktım şükür, sondayı çıkardılar kalkınca. Tuvalete de bir kap koydular bunu dolduracak kadar yapman lazım dediler. Her şey yoluna girince taburcu olduk şükür. Eve geldik arkadaşlarımız yemek getirdi sağolsunlar, ailemizden kimse gelemedi doğuma. Herkes gidip de yanlız kalınca birbirimize baktık eşimle şimdi ne yapacağız diye, çünkü hastanede o kadar güzel ilgilendiler ki ikimizle de. Prenses doğumum prensesler gibi geçmedi belki ama gerçekten prensesler gibi ilgilendiler benimle çok güzeldi her şey. Eşim de sürekli çay kahve yemek servisinden çok memnundu tabi😂 Doğumun travmatik olması, lohusa psikolojisi derken ilk günlerim biraz zor geçti. Biri nasılsın dediği an ağlamaya başlıyordum. Dile kolay tam 50 saat süren çok zor bir süreç ama sonu çok güzel 🥰 Dikişlerimden yana hiç sıkıntı yaşamadım sonrasında da. İlk günlerde dik oturduğumda sadece bir his vardı ama acı yoktu, tuvalet esnasında da bir sıkıntım olmadı çok şükür. Bu arada tabi ki herkes aynı şeyleri yaşamaz kızlar yani sancısı dikişi gözünüzü korkutmasın herkesin süreci kendine özelmiş ama annemle konuştuğumda beni de aynı bu şekilde doğurduğunu söyledi, hamileliklerimiz benzemedi çok şükür kolay bir hamilelik yaşadım ben ama doğumda yine soya çektim😂Baya uzun oldu, buraya kadar okuyan varsa helal olsun😂🤭 Herkese hıphızlı ve çok kolay bir doğum diliyorum,ikinci çocuğu da düşünmüyorum😂 Yarışmacı arkadaşlara başarılar🌸