Artık benimde doğum hikayemi yazma vaktim geldi🥰 Uygulamayı kullanırken en sevdiğim şey doğum hikayelerini okumaktı, o yüzden iyisiyle kötüsüyle herşeyi anlatmak istiyorum. Öncelikle ben yurt dışında ( Almanya ) yaşıyorum. 8 temmuz sabahı çok fena grip olmuş bir şekilde uyandım vücudumda kırgınlık 1-2 gün öncesinden vardı ama bu kadar şiddetli değildi koku alamıyordum boğazlarım şişmiş yutkunamıyordum.. Birkaç saat sonra eşimin kuzenlerine uğradık ordayken bir test yaptım dökmemle birlikte iki çizgi anında belirmişti korona testim pozitifti. O sırada da kasıklarımda daha önce ki gibi olmayan farklı bir ağrı vardı kasılıyordum. Halama yine çok ağrım var demiştim oda bana yalancı sancılar onlar az kaldı falan dedi öyle üzerine şakalaştık. Neyse ben pozitif çıkınca test istasyonuna gittik eşimle bi’de orda test yaptırdık eşim negatif ben pozitiftim. Ama o sıra kasılmalarım nasıl şiddetlendi. Uygulamanın kasılma var kısmını açarak eve gelene kadar takip ettim 5 dkkada 1 - 6 dkka’da 1 sürekli olarak sancılar geliyordu. Eşime dönüp “aşkım doğurucam galiba bugün, yavaşlamıyor gittikçe artıyor sancılarım diyorum. İşin kötü kısmı eve geldik normalde doğum yapacağım hastaneyi aradık durumdan bahsettik pozitifim diye hiç bir yer beni kabul etmedi, yani (Ohne kliniğe) gitmem gerekiyormuş pozitif olan insanların ayrı bakıldığı hastaneler yani.. Bize en yakın olanı evimizden 100 km uzaklıktaydı neyse biz çantaları falan aldık yola çıktık yolda bi yandan hastaneyi arayıp durumu anlatıyoruz hastaneye vardığımızda sancılarım iyice artmıştı eşimi zaten yanıma almadılar kontrol için içeri girdiğimde 4 cm açıklığım vardı. Yol uzun diye yatışımı verdiler. Evrak işlerini hallettikten sonra bone önlük vs giyip eşimin yanına bahçeye gittim bu gece yalnız kalacaktım o geri dönecekti çünkü kalmasına izin vermiyorlardı. Doğumun başlamasına yakın yanıma girebilirdi sadece. Özetle ben eşimle vedalaşıp odama çıktım hem ağrıdan hemde böyle bir durumda yalnız olmaktan üstüne bide doğum yapacağım zaman tamda pozitif olmaktan ağlamaya başladım sinirlerim bozulmuştu insan anca bu kadar şanslı olabilirdi.🤦🏽♀️ Saatler ilerledikçe benim sancılarım artmaya başladı yerimde duramayacak kadar şiddetlenmişti Kreißsall’a ( doğum kliniği ) inip çok ağrımın olduğunu söyledim bana fitil verdiler ve bu ağrıların başlangıç ağrısı olduğunu söylediler. Neyse ben tekrar odama çıktım fitili aldım, aradan 1 saat geçti ben ağrıdan duramıyordum resmen canımdan can gidiyordu sanki, tuvalete gittiğimde nişanım gelmişti ve ardından kanamamın olduğunu fark ettim saat gece 3 falandı bu arada tekrar aşağa indim kanamam olduğunu falan söyledim. Ctg bağladılar bebeğin kalp atışlarına ve sancılara baktılar. Ben hala ağrıdan kıvranıyordum. BEn eşime hastaneye gelmesini söyledim zaten benden önce oradakiler eşimi arayıp söylemişler yanıma gelsin diye. Ağrılarım git gide şiddetleniyordu PDA yapılmasını ağrılara dayancak gücümün kalmadığını söyledim. Bu arada PDA dediğim Epidural iğne. Hemşire bana eşim gelmeden iğneyi yapamayacaklarını risklerini eşime anlatmaları gerektiğini söyledi ( Almanlar işte herşeyi prosedüre göre yapacaklar ben orda ağrıdan ölüyorum😂 neyse eşimi aradım yarım saat 45 dk’ya anca orada olacağını söyledi o an o kadar uzun geldi ki artık nefesim kesiliyordu gücüm kalmamıştı doktor içeri geldiğinde ben yere dizlerimin üstüne çömelmiş ağrıdan inliyordum halime acımış olacak ki eşinizi arayın telefonda anlatalım başlayalım iğneyi yapmaya dedi. Eşime risklerinden bahsettiler benim her kelimem biliyorumm hepsi evet ne olur yapın artık şunu 😂 en sonunda bitti ve iğneyi yapmak için 2 kişi yanıma geldi sabit durmamı başımı öne eğmemi hiç kıpırdamamı söylediler ilk deneme benim doğru pozisyonu bulamayışımla başarısız oldu daha sonra hemşire bana sarıldı ve yukarıdan destek verdi kıpırdamamam için. Çok şükür ki iğneyi yaptılar bacaklarımda bi kaç dakika sonra bi sıcaklık hissettim 5 dk içerisinde de ağrılarım azalmıştı sonra hiç birşey hissetmedim. Eşim geldi onu içeri aldılar beni Ctg’ye bağladılar ve beklemeye başladık. Saat sabaha karşı 5 gibi açıklığım 8 cm olmuştu. Ebe idrarımı boşalttı bebeğe yol açılsın diye. Daha sonra kendiliğinden suyum patladı çok hoş bi sıcaklık hissettim o sırada☺️ artık çok az kalmıştı. Ebe bir kaç pozisyonda durmamı söyledi ıkınma isteğim geliyordu. 1-2 deneme yaptık çok az kaldığını bana ıkınma isteğim geldiğinde tüm gücümle nefesimi tutup gözlerimi kapatıp ıkınmamı söyledi. Odada sadece 3 kişiydik ben eşim ve doğumu yapacak olan ebem😊 Herşey çok güzel ilerliyordu zaten sancıları hissetmeyince geriye hiç bir sorun kalmamıştı benim için. 3 ıkınmayla ve en sonda ebemin yönlendirmesiyle yarım yarım ( heh heh heh ) diye nefes alıp vererek bebeğimin çıktığını hissettim ağlama sesini duyunca dünyalar benim olmuştu tam 09.07.22 ‘de 08:27’de bayram sabahı yavruma kavuşmuştum hemen onu kucağıma verdiler çıkarken küçük bir yırtılma olmuş onlar onunla ilgilenirken bizde yavrumuzla ten teması kuruyorduk. Allah’ım onca ağrı sızı herşey ama herşey yavrunuzu kucağınıza alınca geçiyor. Yaklaşık 2 saat boyunca Kreißsall odasında eşimle birlikte kaldık. Daha sonra beni odama çıkarmak için hazırlamaya geldiler ve ayrılık vakti gelmişti korona yüzünden eşim bi’daha yanımıza gelemeyecekti🥺 Onunla vedalaşıp odama getirildim 3 gün hastanede kaldım bende bebeğimde gayet iyiydik çok şükür🤲🏽❤️ Hastaneden de çok memnun kaldım gecenin 3’ünde bile hemşireler gelip benimle ve bebeğimle ilgilendiler altını falan değiştirdiler. Gün içinde sürekli bir ihtiyacımın olup olmadığını sordular. Tek sıkıntım yalnız olmaktı ve kapıdan dışarı çıkmam yasaktı. 3 gün boyunca bir odada sadece kızımla ben vardık. Ama şuan herşey geçti gitti minik prensesim 6 günlük oldu bile 🥰❤️ Allah’ım bu duyguyu yaşamak isteyen, ve bebişine kavuşmayı bekleyen herkese yardım etsin inşallah☺️❤️❤️