40+4 doktor kontrolüme gidiyorum diye evden çıktık içime doğmuş gibi ojelerimi asla çıkarmayan ben, çıkarıp gittim bu defa. Tansiyonum normalde yoktu ama bu sıralar yaşadığımız zor günlerden olsak gerek 14 8 çıktı stres üzüntüden. Suyum da azalmıştı 2 cm de açılmam vardı. Doktor yatışımı verdi. İlk başlarda çok heyecanlıydım kızıma kavuşacağım diye ama maalesef doğum yapanların sesleri sancı çekmesi bağırışları benim psikolojimi çok etkiledi. Neden bilmiyorum kızlar ağlamaktan içim şişti sinirlerim bozuldu.. Halbuki o sancıları bende çekecektim ama bilmiyorum neden öyle bir psikoloji içine girdim. Doktorlara yalvardım beni sezeryana alın yapamıcam diye resmen travmaya döndü benim için çok detay vermek istemiyorum. Tabi sonra hissettiklerim için pişman oldum sonuçta hepsi evladına kavuşmak için zorluk çeken anne… Neyse doktorlar devlet hastanesinde isteğe bağlı sezeryan olmayacağını yasak olduğunu söyledi benimle konuşup hemşirelere, ebelere kadar hepsi beni rahatlattı sağ olsunlar. Sonra tam kabullenecektim ki, suni sancıları hiç birini hissetmedim sancım 100 benim hissettiğim sinek ısırığından az acı. 3 e kadar yükseklletiler bana mısın demedim. Ve 24 saat boyunca sadece 1 cm açılmam oldu. Sonra doktor sezeryana alacağını bebeğin de kalp atışlarının bozulduğunu söyledi. Ama o cümleyi kurarken doktorun boynuna sarılmak istedim☺️ halbuki normal doğum için çok heveslisiydim ama doğum haneye girince işler çok değişti.. Narkoz alırken pizza istiyorum acıktım diye bağırdığımı hatırlıyorum😃 ama defalarca sorduğum bir soru da varmış ki, 3 lü testte çıkan afp değerim benim hamileliğimi zehir eden.. Çok şükür çok sağlıklı bir kızım oldu şimdi başucumda gözlerimi ondan alamıyorum.. Allahım nasıl güzel bir duygu yaşattın sen bana.. Binlerce şükür verdiğin cana, bana kattığın canıma.. İsteyen herkese nasip olsun inşallah bütün acılarımı unuttum bir anda ilk defa bu kadar huzurlu uykusuz bir gece geçiriyorum..